شهاب‌الدین حسین پور کارگردان تئاتر درباره ورود فیلم تئاترهایش به یکی از پلتفورم های پخش آنلاین گفت: به تازگی فیلم ۴ نمایش آخرم به عنوان «سرآشپز پیشنهاد می‌کند»، «طپانچه خانم»، یک زندگی بهتر» و «بیوه‌های غمگین سالار جنگ» از طریق یکی از پلتفورم های برخط در اختیار علاقه مندان به هنرهای نمایشی قرار گرفته است.
وی ادامه داد: تلاشم این بوده که در طول سال‌ها از نمایش‌هایی که به صحنه برده‌ام مستندنگاری کنم. به این دلیل واژه مستندنگاری را به کار می‌برم که بسته‌ای که در این فیلم تئاترها به مخاطبان ارائه می‌شود پکیجی است که نه تنها شامل فیلمِ تئاتر می‌شود بلکه تصاویر پشت صحنه، گفتگو با عوامل و بازیگران و گالری عکس‌ها و تیزرهای نمایش و اطلاعات مربوط به اثر را در برمی‌گیرد از این جهت این فیلم تئاترها برای افرادی که علاقه مند به کسب اطلاعات درباره نمایش‌ها هستند مخصوصاً هنرجویان می‌تواند مفید واقع شود و جدا از بخش سرگرم کننده بودن این فیلم تئاترها می‌تواند اطلاعات مناسبی نیز در اختیار مخاطبان قرار دهد.
وی یادآور شد: تا امروز برای همه نمایش‌هایم و حتی آنهایی که چندبار به صحنه رفته‌اند این کار را انجام داده‌ام. البته این بسته‌های فرهنگی شامل هزینه‌هایی هم می‌شود که من هیچگاه به بازگشت هزینه‌ها فکر نکردم بلکه علاقه مند بودم که این فیلم تئاترها و اطلاعات مربوط به آنها در تاریخ به یادگار بماند.
شهاب‌الدین حسین‌پور درباره کیفیت ضبط این فیلم تئاترها بیان کرد: از همان اولین کارهایی که به صورت فیلم تئاتر درآوردم تلاش شد که ضبط تصاویر و صدابرداری با کیفیت انجام گیرد و از دوربین‌های متعدد برای ضبط تصاویر و حتی در بعضی مواقع از دوربین گوپرو استفاده شده است.
قبل از ورود این نمایش‌ها به یکی از سامانه‌های پخش آنلاین، دی وی دی این آثار به جز «یک زندگی بهتر» منتشر شده بود اما متاسفانه هربار به دلیل شرایط اقتصادی، پخش کننده نتوانست به شکل مناسبی این فیلم تئاترها را عرضه کند در صورتی که با توجه به زحمتی که در تولید این آثار کشیده شده است، علاقه مند بودم که این فیلم تئاترها به صورت گسترده و با کیفیت در اختیار مخاطبان قرار بگیرد.
وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: خوشبختانه تا امروز این ۴ فیلم تئاتر که همگی هم برگزیده‌های جشنواره‌های ملی و بین‌المللی ایران هستند، مورد استقبال قرار گرفته‌اند و بازخوردهای خوبی از این آثار دریافت کرده‌ام.
نکته مورد توجه این است که در شرایطی که تئاتر تعطیل است مردم می‌توانند فیلمِ تئاترهای ما را ببینند و خوشبختانه سامانه‌های برخط توانستند خوراک های فرهنگی که هم اندیشمند هستند و هم باعث سرگرمی می‌شوند برای مردم فراهم کنند اما پخش این آثار به لحاظ اقتصادی برای عوامل و دست‌اندرکاران این آثار آورده‌ای ندارد.
در شرایطی که نزدیک به یک سال و نیم است که هنرمندان تئاتر ما هیچ‌گونه درآمدی نداشتند، می‌توانستند از طریق پخش فیلمِ آثارشان درآمد اندکی به دست بیاورند اما این امکان برایشان فراهم نشد که در جای خود مساله دردناکی است.
بدون دیدگاه