درگذشتگان ۲۱ خرداد سینما ، تئاتر و موسیقی؛ لوریک میناسیان

ابتدای زندگی

وی با نام اصلی لوریک وارطان یوسفیانس در ۲۷ دی ۱۳۲۲ (۱۸ ژانویه ۱۹۴۴) به دنیا آمد. زادگاه وی در برخی منابع تهران و در برخی دیگر تبریز ذکر شده‌است. پدرش آرامائیس هوسپیان با نام هنری آرمان

یکی از چند بازیگر شاخص در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ خورشیدی ایران بود. که در سال ۱۳۵۸ش در گذشت. لوریک به دلیل حرفهٔ پدرش خیلی زود با تئاتر و سینما آشنا شد.

فعالیت‌های هنری

اولین جرقه بازیگری برای وی از زمانی آغاز شد که حتی هنوز الفبای خواندن و نوشتن را نیاموخته بود.

من وقتی کودکستان می رفتم، اولین بار نقش کلاه قرمزی در شنل قرمزی را به زبان فرانسه بازی میکردم. چقدر این کار را دوست داشتم. بعدها وقتی از روی درس ها می خواندم، معلم تشویقم میکرد و می گفت، چقدر به زیر و زبرها اهمیت می دهی و خوش آهنگ می خوانی نظرش نسبت به من این بود که من در این زمینه آتیه درخشانی خواهم داشت.

تئاتر

فعالیت تئاتری خود را از دوران مدرسه از سال ۱۳۳۸ خورشیدی در نمایشنامهٔ خداوندگان کهن با «گروه تئاتر گاسپار ایپگیان» بیروت آغاز کرد و به صورت جدی وارد عرصهٔ تئاتر شد. و پس از آن در نمایشنامهٔ طعمهٔ دریا نوشتهٔ علی نصیریان و به کارگردانی جعفر والی ایفای نقش نمود. وی از سال ۱۳۴۰ خورشیدی با گروه تئاتر تازه تأسیس آرمن در باشگاه ارامنه آرارات تهران، شروع به همکاری کرد که در آن زمان سرپرستی اش را شاهین سرکیسیان، که در آن زمان مدیر هنری گروه هنر ملی ایران بود، کارگردانی گروه آرمن را بعهده داشت و بدین ترتیب، کار هنری خود را با او و آربی آوانسیان ادامه داد. این گروه نمایشی پرکار در سه سال سیزده نمایش از نمایش‌نامه‌نویسان بزرگ را به صحنه برد. به گفته دوستانش او بهترین بازی‌هایش را در نمایشی از آرتور شنیتسلر و نمایش صید لال وار نوشته واهان میراکیان ارائه داد.

تلویزیون

«لوریک میناسیان» در تلویزیون هم فعال بود. اولین حضور میناسیان در تلویزیون بازی در مجموعه یادگار بود. او در این مجموعه در نقش مادر یک شهید ارمنی بازی داشت. لوریک در سال ۱۳۶۵ با دعوت «گروه شاهد» صدا و سیما در فیلم «یاد باد» که دربارهٔ نقش ارمنیان در دفاع مقدس، بود شرکت کرد. وی در تلویزیون نیز در سریال کارآگاه شمسی و دستیارش مادام ساخته مرضیه برومند در نقش «مادام» بازی به یاد ماندنی ارائه کرد. مجموعه تلویزیونی دلبر آهنی و مجموعه پرطرفدار «شمسی و مادام» از مطرح‌ترین کارهای تلویزیونی میناسیان است.

من به دعوت خانم برومند به دیدنشان رفتم. خیلی دلم می‌خواست با ایشان کار کنم کارهایشان را دیده بودم و می‌خواستم بدانم که چطور کار می‌کنند و این برایم افتخاری بود. سر همین کار با پری امیرحمزه آشنا شدم و خلاصه‌ای از فیلمنامه را برایم تعریف کردند. دلم می‌خواست یک کار طنز هم انجام داده باشم تا کارهایم از یکنواختی دربیاید. دوست داشتم جلو دوربین نقشی متفاوت بازی کنم. البته برایم تجربه خیلی سخت بود. چون آدم باید حواسش باشد که کارش به لوس گرمی کشیده نشود. مخصوصاً ما ایرانی‌ها که خیلی دیر می‌خندیم، مثل خارجی‌ها نیستیم که یک نفر می‌افتد زمین، همه غش می‌کنند!

میناسیان برخورد مردم با مجموعه شمسی و مادام را بسیار جالب و عجیب می‌دید.

من که متوجه محدودیت سنی برای تماشاگران نشدم، این سریال را از بچه گرفته تا جوان و پیر نگاه می‌کردند و من واقعاً احساس می‌کنم چه خوب است برنامه‌هایی ساخته شود که همه اعضای خانواده بتوانند، بنشینند و با هم نگاه کنند. من خودم موقع پخش سریال آن را ضبط می‌کردم و حتی سه، چهار مرتبه تماشا می‌کردم. گاهی به بعضی از لحظات می‌خندیدم. به یاد لحظه‌هایی می‌افتادم که از اشتباه ما خانم برومند عصبانی می‌شدند و ما عین شاگرد مدرسه‌ای‌ها خجالت می‌کشیدیم.

سینما

در طول فعالیتش در ۲۰ فیلم سینمایی بلند و ۳ فیلم کوتاه بازی کرد که بعضی از آن‌ها مانند پرده آخر، بوی پیراهن یوسف، دختری با کفش‌های کتانی، بودن یا نبودن و بوی کافور، عطر یاس از فیلم‌های مطرح سینمای ایران هستند.

وی فعالیت سینمایی خود را در سال ۱۳۶۹ با فیلم پرده آخر ساخته واروژ کریم‌مسیحی آغاز کرد. در این فیلم فریماه فرجامی، ماهایا پطروسیان، نیکو خردمند، داریوش ارجمند، سعید پورصمیمی و جمشید هاشم‌پور هم بازی می‌کردند. داستان این فیلم حال و هوای پلیسی داشت و دربارهٔ خواهر و برادری بود که تنها بازماندگان خاندان رفیع الملک پس از مرگ برادرشان بودند. و… این فیلم در سال ۱۳۶۹ ساخته شد.

دهه ۱۳۷۰ سال های پرکاری میناسیان را رقم زد. در آغاز این دهه او در فیلم دو نفر و نصفی بازی کرد و در سال ۱۳۷۱ در دو فیلم مجسمه و تماس شیطانی بازی داشت. جاده عشق (۱۳۷۳)، بوی خوش زندگی (۱۳۷۳)، بوی پیراهن یوسف (۱۳۷۴)، بالاتر از خطر (۱۳۷۵)، مرد عوضی (۱۳۷۶)، دختری با کفش‌های کتانی (۱۳۷۷)، بودن یا نبودن (۱۳۷۷)، شوخی (۱۳۷۸)، بوی کافور، عطر یاس (۱۳۷۸)، تکیه بر باد (۱۳۷۹) خبر از حضور پررنگ میناسیان در سینمای دهه ۱۳۷۰ می دهد. در اوایل دهه ۸۰ نیز در فیلم جوجه اردک من به کارگردانی امیر فیضی بازی کرد و در سال ۱۳۸۲ حبیب‌الله بهمنی برای بازی در فیلم زندانی ۷۰۷ از او دعوت کرد.

تئاتر کودکان

از سال ۱۳۵۴ خورشیدی کار تئاتر کودکان را در مدارس ارمنیان تهران آغاز کرد که در ادامه منجر به تأسیس «گروه تئاتر کودکان آرگ» در «انجمن فرهنگی ارامنهٔ چهارمحال» در سال ۱۳۶۸ خورشیدی و «تئاتر کودکان نارک» در «انجمن فرهنگی ارامنهٔ نائیری» گردید. فعالیت این گروه تا سال ۱۳۷۸ خورشیدی ادامه داشت. حاصل این دوره فعالیت ۲۵ ساله اجرای بیش از پنجاه نمایش کودکان، و تربیت چندصد تن هنرآموز خردسال تا نوجوان بود. در مواقعی اعضای این گروه‌ها برای بازی در فیلم‌های سینمایی نیز دعوت شده‌اند که به عنوان نمونه می‌توان به فیلم سینمایی «مریم و میتیل» به کارگردانی فتحعلی اویسی اشاره کرد.

سایر فعالیت‌ها

لوریک علاوه بر هنر بازیگری، سال‌ها معلم مدرسه بود. و در دههٔ ۱۳۴۰ خورشیدی درس‌های «زبان» و «علم‌الاشیا» را تدریس می‌کرد. میناسیان در برگزاری شب‌های شعر و برنامه‌های ادبی و هنری هم فعالیت می‌کرد.

زندگی شخصی

وی در سال ۱۳۴۸ خورشیدی با مهندس رازمیک میناسیان ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های آرمن و آرگ است. همسر لوریک با دیدن عشق و علاقهٔ وی به هنر، همواره مشوق او در کارهایش بود.

درگذشت

مراسم یادبود

روز ۲۶ خرداد ماه مراسم مذهبی و تشییع جنازه لوریک میناسیان بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با حضور جمع کثیری از دوستداران او در کلیسای مریم مقدس تهران انجام شد. در مراسم تشییع او پس از انجام مراسم مذهبی «میشا هایراپتیان» بنیانگذار گروه نمایش آرمن از طرف گروه آرارات این ضایعه دردآور را به جامعه هنردوستان ایران تسلیت گفت و چند دقیقه‌ای دربارهٔ شخصیت و خصوصیات و کارهای هنری او صحبت کرد. در این مراسم تعدادی از هنرمندان سینما و تلویزیون از جمله مرضیه برومند، پری امیرحمزه، سروش صحت و بهمن مفید بازیگر قدیمی سینمای ایران حضور داشتند. عزت‌الله ضرغامی رئیس صدا و سیما نیز در کلیسا حضور یافت و به بازماندگان لوریک میناسیان تسلیت گفت.

کارنامه هنری

فهرست فعالیت‌های هنری لوریک میناسیان

تئاتر

از دیگر فعالیت‌های تئاتری لوریک میناسیان می‌توان به آثار زیر اشاره نمود:

سینمایی

فیلم‌های کوتاه (سینمای جوان)

تلویزیونی

لوریک میناسیان در تلویزیون هم فعال بود.

جوایز

وی برای بازی در فیلم بودن یا نبودن ساخته کیانوش عیاری نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن جشنواره فیلم فجر شد. لوریک میناسیان در سال ۱۳۷۷ در بخش مسابقه فیلم های بلند دور دوم جشن خانه سینما به خاطر بازی در فیلم بودن یا نبودن کاندید نقش دوم زن شد.