به گزارش ردکارپت فیلم: میشل اینگرید ویلیامز (انگلیسی: Michelle Ingrid Williams؛ زادهٔ ۹ سپتامبر ۱۹۸۰) بازیگر آمریکایی است. وی عمدتاً برای ایفای نقش در فیلم‌های مستقل در مقیاس کم با درون‌مایه‌های تیره یا غم‌انگیز معروف است. وی دریافت‌کنندهٔ افتخارات گوناگونی نظیر دو جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده است و علاوه بر این، نامزد دریافت چهار جایزهٔ اسکار، سه جایزهٔ آکادمی فیلم بریتانیا و یک جایزهٔ تونی شده‌است.
ویلیامز دختر سیاستمدار و بازرگان لری آر. ویلیامز است و در کلسپل و سن دیگو بزرگ شد. فعالیت وی با حضور مهمان در تلویزیون آغاز شد و نخستین فعالیت سینمایی وی در فیلم خانوادگی لسی (۱۹۹۴) بود. او برای بازی در نقش اصلی مجموعهٔ تلویزیونی درام نوجوانی داوسونز کریک (۱۹۹۸–۲۰۰۳) به شناخت عمومی دست یافت. وی پس از این مجموعه در چندین فیلم ناشناخته نیز ایفای نقش کرد و سپس برای بازی در درام کوهستان بروکبک (۲۰۰۵) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
ویلیامز برای بازی در درام‌های مستقل وندی و لوسی (۲۰۰۸)، ولنتاین غمگین (۲۰۱۰) و منچستر بای د سی (۲۰۱۶) و با به تصویر کشیدن نقش زنانی مبتلا به مشکلات عاطفی که با فقدان یا تنهایی کنار می‌آیند، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او برای ولنتاین غمگین و منچستر بای د سی به‌ترتیب نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او برای به تصویر کشیدن نقش مریلین مونرو در هفته‌ای که با مریلین گذراندم (۲۰۱۱) و نقش گوئن وردن در مینی‌سریال فاسی/وردون (۲۰۱۹) برندهٔ دو جایزهٔ گلدن گلوب شد. پرفروش‌ترین فیلم‌های او عبارتند از تریلر جزیره شاتر (۲۰۱۰)، فیلم فانتزی از بزرگ و قدرتمند (۲۰۱۳)، موزیکال بزرگ‌ترین شومن (۲۰۱۷) و فیلم ابرقهرمانی ونوم (۲۰۱۸). فعالیت ویلیامز در برادوی با احیای موزیکال کاباره در سال ۲۰۱۴ و درام سیه‌پر در ۲۰۱۶ بود که برای آن نامزد دریافت جایزهٔ تونی برای بهترین بازیگر زن در یک نمایشنامه شد.
ویلیامز مدافع حقوق برابری درآمد است. وی از رابطهٔ خود با بازیگر استرالیایی هیث لجر، یک فرزند به دنیا آورد و سپس مدت کوتاهی با موسیقی‌دان آمریکایی، فیل الوروم ازدواج کرد. وی در سال ۲۰۲۰ با کارگردان تئاتر، توماس کیل ازدواج کرده‌است و از او صاحب دومین فرزند شده‌است.
| زادهٔ | ۹ سپتامبر ۱۹۸۰ (۴۱ سال) کلسپل، مونتانا، ایالات متحده |
|---|---|
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۹۳–اکنون |
| همسر(ها) |
|
| شریک(های) زندگی |
هیث لجر (۲۰۰۴–۲۰۰۷) |
| فرزندان | ۲ |
| والدین |
|
زندگی و حرفه
۱۹۸۰–۱۹۹۵: اوایل زندگی
میشل اینگرید ویلیامز ۹ سپتامبر ۱۹۸۰ در کلسپل، مونتانا به دنیا آمد. مادرش، کارلا، خانه‌دار و پدرش، لری آر. ویلیامز، تاجر کالای اقتصادی است. وی نروژی‌تبار است و خانواده‌اش نیز برای نسل‌ها در مونتانا زندگی کرده‌اند. پدرش دو بار نامزد حزب جمهوری‌خواه در مجلس سنای ایالات متحده آمریکا شده‌است. ویلیامز در کلسپل با سه خواهر و برادر ناتنی پدری‌اش و خواهر کوچک‌ترش، پیج زندگی می‌کرد. اگرچه او خانواده‌اش را «به طرز وحشتناکی غیر صمیمی» توصیف کرده‌است؛ ولی با پدرش که ماهیگیری و تیراندازی به او آموخت، رابطه صمیمی داشت. پدرش او را تشویق می‌کرد تا کتاب‌خوانی مشتاق شود. ویلیامز خاطراتش از علاقه‌مندی به بزرگ‌شدن در چشم‌انداز وسیع مونتانا را بازگو کرده‌است. او هنگامی که نه سال داشت با خانواده به سن دیگو، کالیفرنیا نقل مکان کردند.او در مورد این تجربه گفته‌است: «احتمالاً به این دلیل که من در سال‌های دوران نوجوانی بودم، که شاید هرجا که می‌روید ناخوشایند باشند، کمتر خوشحال بودم.» او بیشتر با خودش بود و به خود متکی بود.
ویلیامز در سنین پایین با دیدن نمایش محلی ماجراهای تام سایر به بازیگری علاقه‌مند شد. وی در نمایش آماتور موزیکال آنی ایفای نقش کرد و والدینش او را از سن دیه گو به لس آنجلس می‌بردند تا برای نقش‌ها تست بدهند. نخستین حضور او در قسمت ۱۹۹۳ مجموعه تلویزیونی بی‌واچ در نقش بریجت باورز بود، زنی جوان که پسر میچ بوکانون، هوبی، را فریب می‌دهد. او سال بعد او اولین حضور سینمایی خود را در فیلم خانوادگی لسی تجربه کرد. این فیلم در مورد رابطهٔ میان یک پسر جوان (با بازی تام گوایری) و سگی به نام لسی بود. ویلیامز در این فیلم نقش نقش مقابل شخصیت گوایری را ایفا کرد، که استیون گایدوس از ورایتی به «عملکرد پیروزمندانه» او اشاره کرد.
فیلم‌شناسی
فیلم
 |
نشان‌دهندهٔ فیلم‌هایی است که هنوز منتشر نشده‌اند |
| سال | عنول | نقش | توضیحات | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۹۴ | لسی | آپریل پورتر | ||
| ۱۹۹۵ | تایم‌مستر | آنی | ||
| ۱۹۹۵ | گونه | یانگ سل | ||
| ۱۹۹۷ | هزار هکتار | پامی | ||
| ۱۹۹۸ | هالووین اچ۲۰: ۲۰ سال بعد | مولی کارت‌ول | ||
| ۱۹۹۹ | دیک | آرلن لورنزو | ||
| ۱۹۹۹ | اما من یک تشویق کننده‌ام | کیمبرلی | ||
| ۲۰۰۱ | عطر | هلی | ||
| ۲۰۰۱ | من بدون تو | هالی | ||
| ۲۰۰۱ | ملت پروزاک | روبی | ||
| ۲۰۰۳ | ایالات متحده لیلاند | جولی پولارد | ||
| ۲۰۰۳ | مأمور ایستگاه | امیلی | ||
| ۲۰۰۴ | سرزمین فراوانی | لانا | ||
| ۲۰۰۴ | قهرمانان خیالی | پنی تراویس | ||
| ۲۰۰۴ | به سوراخ زدن | آنا واتسون | ||
| ۲۰۰۵ | باکستر | سیسیل میلز | ||
| ۲۰۰۵ | کوهستان بروکبک | آلما بیرز دل مار | ||
| ۲۰۰۶ | قوش در حال مرگ است | بتی | ||
| ۲۰۰۶ | گرمترین ایالت | سامانتا | ||
| ۲۰۰۷ | من آنجا نیستم | کوکو ریوینگتون | ||
| ۲۰۰۸ | فریب | اس | ||
| ۲۰۰۸ | آتش‌زا | مادر جوان | ||
| ۲۰۰۸ | نیویورک، جز به کل | کلیر | ||
| ۲۰۰۸ | وندی و لوسی | وندی کارول | ||
| ۲۰۰۹ | ماموت | الن ویدالس | ||
| ۲۰۱۰ | ولنتاین غمگین | سیندی | همچنین تهیه‌کنندهٔ اجرایی | |
| ۲۰۱۰ | جزیره شاتر | دولورس چنال | ||
| ۲۰۱۰ | میان‌بر میک | امیلی تترو | ||
| ۲۰۱۱ | هفته‌ای که با مریلین گذراندم | مریلین مونرو | ||
| ۲۰۱۱ | این والس از آن تو | مارگو | ||
| ۲۰۱۳ | از بزرگ و قدرتمند | آنی / گلیندا | ||
| ۲۰۱۵ | سوئیت فرانسوی | لوسیل آنگلیر | ||
| ۲۰۱۶ | منچستر بای د سی | رندی | ||
| ۲۰۱۶ | برخی زنان | جینا لوئیس | ||
| ۲۰۱۷ | شگفت‌زده | ایلین | ||
| ۲۰۱۷ | بزرگ‌ترین شومن | چریتی بارنوم | ||
| ۲۰۱۷ | تمام پول‌های جهان | گیل هریس | ||
| ۲۰۱۸ | من احساس زیبایی می‌کنم | آوری له‌کلیر | ||
| ۲۰۱۸ | ونوم | ان ویینگ | ||
| ۲۰۱۹ | بعد از عروسی | ایزابل | ||
| ۲۰۲۱ | ونوم: بگذارید کارنیج بیاید |
ان ویینگ | ||
| ۲۰۲۲ | د فیبل من |
فیلم‌برداری | ||
| TBA | حاضر شدن |
پس‌تولید |
بدون دیدگاه