بازیگری

برت در مدرسه مرکزی گفتار و نمایش در لندن بازیگری را آموخت. آغاز حرفه‌ای کار او در تئاتر کتابخانه در شهر منچستر در سال ۱۹۵۴ بود، و اولین نمایش روی صحنهٔ او با شرکت اولد ویک بود. او کار خود را با ایفای نقش‌های کلاسیک بسیاری از جمله: نقش‌های زیادی در آثار شکسپیر، در ابتدای کارش با اولد ویک و بعداً با تئاتر سلطنتی ادامه داد. اولین حضور او در برابر دوربین در سال۱۹۵۴ میلادی اتفاق افتاد؛ ولی دو سال بعد از آن یعنی در سال۱۹۵۶ موفق شد که در فیلم جنگ و صلح، اقتباس از رمان مشهور لئو تولستوی فرصت بازی بیابد. اثر سینمایی دیگری که در کارنامه او به یادگار مانده، فیلم پر آوازه My Fair Lady در سال۱۹۶۴میلادی است. این اثر که در ایران با نام بانوی زیبای من شناخته می‌شود، نامزد دریافت ۱۲ جایزه اسکار بود که موفق به کسب ۸ جایزه شد.

او در نقش جیمز باند در سریال «در دستگاه امنیتی علیاحضرت» تا قبل از اینکه شون کانری سریال را متوقف کند، بازی کرد، اما در ادامه نقش جیمز باند به جرج لازنبی داده شد. شرکت در تست انتخاب هنرپیشه ۰۰۷ در «زندگی کن و بگزار بمیرد» هم نا موفق بود و بالاخره راجر مور به عنوان بازیگر انتخاب شد.

از اوایل دهه ۶۰ میلادی، برت اغلب در تلویزیون بریتانیا بازی می‌کرد. در سریالهای زیادی درخشید مانند: D’Artagnan در ۱۹۶۶ که برداشتی از سه تفنگدار بود. او همچنین چند نقش کمدی هم داشت البته با درون مایهٔ کلاسیک مانند Captain Absolute در رقیبان.

ایفای نقش ماندگار شرلوک هولمز

اگرچه او در طول ۴۰ سال کار خود در شخصی‌های بسیاری ایفای نقش کرد، برت هم‌اکنون به خاطر بازی خود در نقش شرلوک هولمز در طی سب های ۱۹۹۴–۱۹۸۴ در سریالی که شرکت فیلم‌های تلویزیونی گرانادا تهیه کرد، در ذهن‌ها مانده است. این سریال که برداشتی از داستانهای آرتور کانن دویل بود توسط جان هاکس-ورث و دیگران نوشته شده بود. اگرچه او همیشه از اینکه در یک نقش ثابت بازی کند بیزار بود، در ۴۱ قسمت از این سریال بازی کرد. بعد از قبول این نقش طاقت‌فرسا او تنها در چند نقش دیگر بازی کرد و اکنون او به عنوان نماد شرلوک هولمز شناخته می‌شود، همانگونه که بازیل رتبون در دههٔ ۱۹۴۰ این عنوان را داشت.

یکی از نکات جالب میان جرمی برت و نمایش شرلوک هولمز این است که او سابقه حضور در این اثر بر روی صحنه تئاتر را داشته ولی در نقش دکتر واتسن، و حتی اذعان داشته که ارتباط بهتری با این نقش برقرار نموده است. در آن نمایش چارلتون هستون ایفاگری نقش شرلوک هولمز را بر عهده داشت. نکته جالب دیگر اینکه او چپ دست بود و در نقش شرلوک هولمز راست دست، و نوشتن در نمای نزدیک را یک بدل‌کار بر عهده می‌گرفت.

بیماری و مرگ

برت از بیماری اختلال دوقطبی رنج می‌برد که با مرگ همسرش جوان ویلسون بدتر هم شد. همسر برت کمی بعد از فیلم‌برداری قسمتی از سریال هولمز که در آن شرلوک هولمز می‌میرد از دنیا رفت. برت بعد از مرگ همسرش مدتی بازی نکرد ولی بعد در سال ۱۹۸۶ در حالی که از مشکلات شدید عصبی به خاطر غم و اندوه و استرس ناشی از برنامه‌های فیلم‌برداری رنج می‌برد به بازیگری برگشت. در آخرین دههٔ زندگی خود، برت بارها به خاطر بیماری روانی خود به بیمارستان رفت و وضع سلامتی او در زمان فیلم‌برداری قسمت‌های پایانی سریال هولمز به‌طور محسوس رو به وخامت گذاشت.

برنامه‌ریزی این بود که همهٔ داستان‌های شرلوک هولمز فیلم‌برداری شود، ولی بعد از مرگ برت به علت ایست قلبی در لندن ادامهٔ پروژه ناتمام ماند. قلب برت به علت یک تب رماتیسمی در دوران کودکی آسیب دیده بود و به‌دلیل استفاده از داروهایی مانند نمک لیتیوم که برای بیماری روانی خود استفاده می‌کرد و همچنین مصرف سیگار ضعیف تر هم شد. ادوارد هاردویک گفت که برت در روز ۶۰ سیگار می‌خرید و در تمام روز آن‌ها را مصرف می‌کرد. بعد از اینکه مشکل قلبی او آشکار شد، برت بارها سیگار را کنار گذاشت ولی دوباره آن را ادامه داد تا سرانجام در سن ۶۱ سالگی در ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۵ درگذشت.

زندگی شخصی

در ۲۴ مه ۱۹۵۹، بِرِت با آنا مسی دختر ریموند مسی ازدواج کرد. پسر آن‌ها دیوید هاگینز در ۱۹۵۹ متولد شد و هم‌اکنون او یک کاریکاتوریست و تصویرگر و داستان‌نویس بریتانیایی است. برت و مسی در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۲ از یکدیگر جدا شدند. چند سال بعد برت و مسی در نمایش رِبِکا در سال ۱۹۷۸ در شبکه بی‌بی‌سی در کنار هم بازی کردند. در سال ۱۹۷۶ برت با جوان ویلسون ازدواج کرد ولی جوان در سال ۱۹۸۵ به علت سرطان درگذشت.

گزیدهٔ نقش‌آفرینی‌ها