به گزارش ردکارپت فیلم: شیموس هینی (به انگلیسی: Seamus Heaney) (۱۳ آوریل ۱۹۳۹–۳۰ اوت ۲۰۱۳) شاعر و نویسنده معروف اهل کشور ایرلند شمالی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۵ بود.
زندگی
شیموس هینی آوریل ۱۹۳۹ در یک خانوادهٔ کشاورز در ماسباون (Mossbawn) واقع در ۳۰مایلی شمال‌غربی بلفاست متولد شد. او نخستین فرزند از یک خانوادهٔ ۱۱نفره است.
پس از دریافت درجهٔ ممتاز در زبان انگلیسی از دانشگاه کوئینز بلفاست، از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ در آنجا درس گفت و نقش عمده‌ای در پرورش نسل جوان نویسندگان ایرلندی ایفا کرد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ استاد شعر و شاعری در دانشگاه آکسفورد بود و بعد استاد مقیم در مرکز «رالف والدو امرسون» در دانشگاه هاروارد بود.
بسیاری از منتقدان و شعرا، شعر شیموس هینی، شاعر معاصر ایرلندی و برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۵ را مصداق شعر پُست‌مدرن می‌دانند. اشعار او، که همواره با استقبال عمومیِ خوانندگان ایرلند و سراسر کشورهای انگلیسی‌زبان روبه‌رو بوده، بارها موجب دریافت جایزه‌های مختلف از انجمن‌های متفاوتِ سراسر اروپا شده‌است. توجه به اسطوره‌های کهن و کشاندن آنها به شکلی به دنیای جدید و دگرگون کردن آنها و همچنین توجه به زبان امروز انگلیسی از ویژگی‌های شعر اوست.
| زاده | ۱۳ آوریل ۱۹۳۹ موسبان، نزدیک کسلداوسون، ایرلند شمالی |
|---|---|
| درگذشته | ۳۰ اوت ۲۰۱۳ (۷۴ سال) بلکراک، دوبلین، ایرلند |
| پیشه | شاعر، نمایشنامه‌نویس، مترجم |
| ملیت |  ایرلندی |
| دانشگاه | دانشگاه کوئینز بلفاست |
| جوایز مهم | جایزه یادبود جفری فیبر (۱۹۶۸)
نشان هنر و ادب (۱۹۹۶) شب‌های شعر استروگا (۲۰۰۱) |
| سال‌های فعالیت | ۲۰۱۳–۱۹۶۶ |
| اثرگذاشته بر | اوان بولاند، جیانینا برانچی، Medbh McGuckian, پل مالدون، ئنیس نارکس، ادنا اوبرین، اوون شیرز |
| تأثیرپذیرفته از | تی. اس. الیوت، رابرت فراست، جرارد منلی هاپکینز، تد هیوز، پاتریک کاوانه، درک ماهون، ویلفرد اوون، راینر ماریا ریلکه، جان میلینگتون سینگ، ویلیام وردزورث، ویلیام باتلر ییتس |
| فرزند(ان) | ۳ |
-
جایزه یادبود جفری فیبر (۱۹۶۸)
جایزه نوبل ادبیات (۱۹۹۵)نشان هنر و ادب (۱۹۹۶)
شب‌های شعر استروگا (۲۰۰۱)
مرگ
او در ۳۰ اوت ۲۰۱۳ در ۷۴ سالگی در دوبلین درگذشت.
جوایز
- جایزه ادبی کاستا در ۱۹۹۷ برای کتاب تراز
- جایزه ادبی کاستا در ۲۰۰۱ برای ترجمه جدیدش از بیوولف
آثار
مجموعه شعر District and Circle که اشاره به دو ایستگاه قطار زیر زمینی لندن است که آقای هینی در سال‌های جوانی از آنها برای رفت‌وآمد به محل کار و خانه استفاده می‌کرد.
آخرین مجموعه اشعارش به نامه چراغ برق را انتشارات فیبر۵ در آوریل ۲۰۰۱ منتشر کرد.
بدون دیدگاه