به گزارش ردکارپت فیلم: نصرتالله کریمی (زاده ۱ دی ۱۳۰۳ در تهران – درگذشته ۱۲ آذر ۱۳۹۸ در تهران) شناخته شده با نام نصرت کریمی بازیگر ، کارگردان و تندیسساز ایرانی بود. او نخستین فیلمساز ایرانی بود که زبان عبید زاکانی را در سینمای ایران به کار برد.
آغاز کار حرفهای
نصرتالله کریمی زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۳ در تهران بود. دوره متوسطه را تا سیکل اول در هنرستان صنعتی تهران گذراند و دیپلم متوسطه را از هنرستان هنرپیشگی دریافت کرد. او پس از سه سال یعنی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ به تحصیل در زمینه هنرهای نمایشی، چهرهپردازی و طراحی صحنه، در تنها آموزشگاه تئاتر تهران پرداخت. مهمترین استاد و راهنمای او در آن سالها عبدالحسین نوشین بود. نوشین همچنان به عنوان “بنیانگذار تئاتر مدرن ایران” مورد احترام است. کریمی از سال ۱۳۱۹ به بعد به عنوان بازیگر، چهرهپرداز و طراح صحنه در تماشاخانههای مختلف تهران به کار پرداخت.
نام اصلی | نصرتالله |
---|---|
زمینه فعالیت | سینما تئاتر |
تولد | ۱ دی ۱۳۰۳ تهران |
مرگ | ۱۲ آذر ۱۳۹۸ (۹۴ سال) تهران |
محل زندگی | تهران |
مدفن | قطعه هنرمندان بهشت زهرا |
ملیت | ایرانی |
پیشه | بازیگر، کارگردان، مجسمهساز |
سالهای فعالیت | ۱۳۴۴ تا ۱۳۹۸ |
همسر(ها) | اعلم دانایی |
فرزندان | بابک کریمی، ماندانا کریمی، مازیار کریمی |
تأثیرات | ویتوریو دسیکا |
تأثیرپذیرفته(ها) | حمید سمندریان |
خروج از ایران
نصرتالله کریمی در سال ۱۳۲۳ به گروه تئاتر نوشین پیوست و تا سال ۱۳۳۱ همچنان در این گروه عضویت داشت و درنمایشنامههای گوناگونی از جمله “دختر شکلات فروش” و “اوژنی گرانده” به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۳۳۹ پس از ازدواج با یکی از بازیگران تئاتر سعدی، به اتفاق او برای تکمیل تحصیلات خود به ایتالیا رفت و آنجا با کمک سفیر آن هنگام ایران، دستیار سوم ویتوریو دسیکا شد. پس از آن برای آموختن عروسکگردانی به پراگ رفت و پس از گذراندن دوره پنجساله رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره فنی فیلمهای عروسکی را گذراند و با مدرک کارشناسی ارشد فارغالتحصیل شد.
بازگشت به کشور
نصرتالله کریمی پس از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلمهای خارجی به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران بازگشت و رشته عروسکگردانی را در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران را بنیان نهاد. در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک (پویانمایی) را به عهده گرفت و در آنجا فیلمهای زیاد پویانمایی و عروسکی ساخت که در بایگانی وزارت ارشاد موجود هستند. این فیلمها «دل موش پوست پلنگ» (نخستین فیلم عروسکی ایران)، «شکار ماه»، «باباکرم»، «تعصب»، «سلسله مراتب»، «خروس بیمحل»، «آدم شاخ درمیاره»،« پیدایش آتش»، و «آقای شاکی» هستند. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت مجموعه تلویزیونی در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمایی روی آورد و با فیلمهای درشکهچی و محلل وارد سینمای ایران شد. خود او فیلم درشکهچی را بیش از فیلمهای دیگر دوست داشت.
ساخت فیلم محلل، مرتضی مطهری را برآن داشت که در همان زمان اکران جوابیهای بر این فیلم در مجله زن روز منتشر کند.
نصرتالله کریمی در فیلمهای خود به نقد باورهای خرافه برخاسته از عرف و دین در خانوادههای ایرانی با زبان طنز میپرداخت.
بیشتر شهرت نصرتالله کریمی بهدلیل بازی در سریال داییجان ناپلئون در نقش «آقاجان» و نیز آثار سینمایی است که با سه عنوان نویسنده، کارگردان، و بازیگر در آنها حضور داشتهاست. او در سریال دایی جان ناپلئون بیشتر مایل بود که نقش مش قاسم را بازی کند. همچنین هنرمندانی مثل غلامحسین نقشینه، خیرالله تفرشی آزاد و میراحمد ایروانلو را او به ناصر تقوایی برای بازی در این سریال پیشنهاد داد.
پس از انقلاب
محاکمه
نصرتالله کریمی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران (بیشتر به دلیل فیلم محلل) از کار و تدریس در عرصهٔ سینما منع شد و چند ماه را در زندان سپری کرد در جریان انقلاب فرهنگی ایران، برای او حکم قطع دست برای نگارش فیلمنامه محلل و اعدام برای ساخت آن صادر شد. اما به دلیل محبوبیت نصرت کریمی و نداشتن فعالیت سیاسی، حکم او به ممنوعیت کاری در سینمای ایران تا پایان عمر کاهش یافت. با این حال، او در ایران ماند.
کار هنری
نصرتالله کریمی پیش از انقلاب، ۶۰ تندیس ساختهبود. ولی پس از انقلاب که فرصت بیشتری داشت ۵۰۰ تندیس و صورتک ساخت و ده نمایشگاه برای آنها برگزار کرد. در اواخر عمر به نویسندگی، ساخت آگهیهای فرهنگی برای تلویزیون پرداخت که فیلمهای یکدقیقهای برای مبارزه با آلودگی هوا، صرفهجویی در مصرف آب و تنظیم خانواده از جمله این کارها هستند. وی در کنار این کارها به پرورش کاکتوس، بهصورت تجاری، پرداخت.[۲] او همچنین فیلمنامه برخی از آثار پیشین خود، مانند درشکهچی را منتشر نمود. مراسم بزرگداشت از وی در سال ۱۳۸۶ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
نصرتالله کریمی دستکم سه فیلم مستند ساخت. «صورتکها» محصول ۱۳۷۳ و به کارگردانی ناصر زراعتی، دومین فیلم با نام «سیاه سبز سفید» محصول ۱۳۸۳ و بهکارگردانی مهرداد شیخان و سومین فیلم محصول ۱۳۸۴ و به کارگردانی علا محسنی است.
درگذشت
نصرتالله کریمی صبح روز ۱۲ آذر ۱۳۹۸ در سن ۹۵ سالگی به علت کهولت سندر منزلش در تهران درگذشت و در روز ۱۶ آذر در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
کارنامه
سینما
سال | نام | سمت | کارگردان |
---|---|---|---|
۱۳۵۴ | خانهخراب | بازیگر نویسنده کارگردان | نصرت کریمی |
۱۳۵۴ | اخم نکن سرکار | بازیگر | امیر شروان |
۱۳۵۲ | عیالوار | بازیگر | پرویز نوری |
۱۳۵۲ | گلگو ۱۳ | بازیگر | جونیا ساتو |
۱۳۵۱ | حسن سیاه | بازیگر | پرویز اصانلو |
۱۳۵۱ | حکیمباشی | بازیگر | پرویز نوری |
۱۳۵۱ | تختخواب سه نفره | بازیگر نویسنده کارگردان | نصرت کریمی |
۱۳۵۰ | محلل | بازیگر نویسنده کارگردان | نصرت کریمی |
۱۳۵۰ | درشکهچی | بازیگر نویسنده کارگردان | نصرت کریمی |
۱۳۵۰ | باباشمل | طراح لباس | علی حاتمی |
۱۳۴۹ | دزد و پاسبان | نویسنده | محمود کوشان |
۱۳۴۷ | عشق قارون | امور فنی | ابراهیم باقری |
۱۳۴۱ | گل گمشده | امور چاپ | عباس شباویز |
۱۳۳۶ | فیلم کوتاه «آموزش» | کارگردان | نصرت کریمی |
تلویزیون
سال | نام | سمت | کارگردان | توضیحات |
---|---|---|---|---|
۱۳۵۶ | خسرو میرزای دوم | بازیگر کارگردان | نصرت کریمی | |
۱۳۵۵ | نمایش عروسکی «آدم شاخ در میآره» | کارگردان نویسنده تصویربردار | نصرت کریمی | |
۱۳۵۴ | داییجان ناپلئون | بازیگر | ناصر تقوایی | در نقش «آقاجان» اولین بار در سال ۱۳۵۵ پخش شد. |
۱۳۵۰ | انیمیشن «پیدایش آتش» | کارگردان نویسنده | نصرت کریمی | بر اساس اسطورهٔ هوشنگ شاهنامه فردوسی |
۱۳۴۹–۱۳۵۰ | انیمیشن «تعصب» | کارگردان نویسنده | نصرت کریمی | بر اساس طرحی از علی حاتمی |
۱۳۴۶–۱۳۴۸ | پیوند | کارگردان | نصرت کریمی | مسعود اسداللهی و ثریا قاسمی در این مجموعه تلویزیونی، بازی کرده بودند. |
۱۳۴۵–۱۳۴۸ | مجموعه عروسکی «آقای شاکی» | کارگردان | نصرت کریمی | |
۱۳۴۷ | انیمیشن «شکار ماه» | کارگردان نویسنده انیماتور | نصرت کریمی | |
۱۳۴۷ | انیمیشن «احمدک» | نویسنده | فریدون فرشباف | |
۱۳۴۶ | انیمیشن «ملک جمشید» | کارگردان نویسنده | نصرت کریمی نفیسه ریاحی | |
۱۳۴۶ | انیمیشن «سلسله مراتب» | کارگردان نویسنده | نصرت کریمی | نخستین تجربه تکنیک پیکسیلیشن در ایران |
۱۳۴۵ | تلهفیلم عروسکی «دل موش، پوست پلنگ» | کارگردان نویسنده عروسکگردان راوی | نصرت کریمی | |
۱۳۴۵ | انیمیشن «پیدایش آستن» | کارگردان | نصرت کریمی | بر اساس داستان «هوشمندشاه» فردوسی |
۱۳۴۴ | انیمیشن «جای پای آشنا» | کارگردان | نصرت کریمی | ساخته شده با تکنیک سل انیمیشن |
۱۳۴۴ | انیمیشن «زندگی» | کارگردان نویسنده | نصرت کریمی | الهام گرفته شده از دیدگاهای فلسفی مولوی اولین فیلم کارتونی در ایران |
۱۳۴۴ | نمایش عروسکی «خروس بی محل» | کارگردان | نصرت کریمی | بر اساس داستان «خروس زری» احمد شاملو |
۱۳۳۸ | بیمه عمر | کارگردان طراح انیماتور | نصرت کریمی | یک انیمیشن تبلیغاتی کوتاه با تکنیک اجرای عروسکی |
بدون دیدگاه