به گزارش ردکارپت فیلم: سیاوش مفیدی بازیگر سینما و تلویزیون با «سینما شهر قصه» به جشنواره آمده به الگوبرداری نادرست تلویزیون از فضای مجازی، انتقاد دارد.
«آژانس شیشهای» اولین تجربههای سیاوش مفیدی در تلویزیون بود؛ با قرارگاه مسکونی سیدجواد رضویان بیشتر شناخته شد؛ اما «خنده بازار» نامش را بیشتر سر زبانها آورد. او این روزها با «سینما شهر قصه» کیوان علیمحمدی به سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر آمده است؛ مفیدی درباره حضور در این فیلم سینمایی گفت: «این فیلم به گونهای خاطرهبازی با سینمای ایران را به رخ مخاطب میکشد. البته که کیوان علیمحمدی کارگردانش در کنار این مقصود، داستان لطیف عاشقانه را نیز برای مخاطب روایت میکند. علاوه بر این بخشهای کمدی دارد. باید بگویم که این فیلم از سینمای خاطرهانگیز مردم استفاده نادرست نکرده است. سینمایی که برای مردم خاطرههای خوب دارد.»
او در مورد آخرین حضور جمشید مشایخی در سینمای ایران که به سکانسی از «سینما شهر قصه» برمیگردد، افزود: «این فیلم آخرین اثری بود که استاد مشایخی در آن بازی کردند که البته بازیشان نیز بیدلیل بود. کیوان یکی از سکانسهای ماندگار سینمای ایران از فیلم کاغذ بیخط را بازسازی کرد و استاد مشایخی با این که حال خوبی نداشتند آمدند و به عشق سینما در برابر دوربین قرار گرفتند.»
مفیدی درباره طنز سخیف و مبتذل، خاطرنشان کرد: «من فکر میکنم خود بینندهها هم از این دست کمدیها خسته شدهاند. البته شما هم در سینمای دنیا و هالیوود صحنههایی میبینید که به اصطلاح فیلم بالای ۱۸ سال باشد اما این قدر زیاد نیست. اگر خاطرتان باشد ما طنزی به نام “اجارهنشینها” در سال ۱۳۶۰ داشتیم. هنوز هم وقتی این فیلم را میبینید لذت میبرید و میخندید؛ در این فیلم اصلاً شوخیهای سخیف نمیبینید. نمیدانم چرا فیلمهایمان به این سمت رفتند اما فکر میکنم که مسابقه برای فروش بیشتر، سینما را به سمتی برد که خیلی دوستداشتنی نیست. میتوان فیلم کمدی کار کرد اما باید شریف باشد. نمونه آن هم فیلم “اجارهنشینها” است که کمدی شریف بود.»
این بازیگر تلویزیون در مورد الگوبرداری صداوسیما از فضای مجازی گفت: «متأسفانه الگوی تلویزیون فضای مجازی شده و از سریالهای کمدی خوبی که پیشتر ساخته میشد دور شده است. از جمله آن میتوان به فیلمهای رضا عطاران اشاره کرد که مردم پایش مینشستند و لذت میبردند. مطمئناً این راه جذب مخاطب برای تلویزیون نیست که به سمت فضای مجازی برویم. »
بدون دیدگاه