به گزارش ردکارپت فیلم: میرزا ابراهیم خان صحاف باشی نخستین گام را برای عمومی شدن سینما در ایران برداشت. وی که در خیابان لاله زار روبروی سینما کریستال مغازه آنتیک فروشی داشت و کارش فروش اشیاء زینتی بود در خرداد ۱۲۷۶ با اجازه مظفرالدین شاه با قصد سفر تجاری به دور دنیا ایران را از بندر انزلی ترک کرد.
میرزا ابراهیم خان در این سفر با دستگاه سینماتوگراف آشنا شد و پس از پایان سفرش دستگاه پروژکتوری را به منظور نمایش با خود به تهران آورد.
وی در بازگشت به ایران نخستین سالن نمایش فیلم را در مهر سال ۱۲۸۳ در حیاط پشت مغازه اش در سه راه مهنا لاله زار نو دایر کرد.
وی نخستین سالن عمومی سینما در ایران را در رمضان ۱۲۸۳ شمسی در اول خیابان چراغ‌گاز (امیرکبیر فعلی) افتتاح کرد. از فیلم‌هایی که در این سالن که معمولاً فقط شب‌ها باز بود و نمایش داده می‌شد، می‌توان از فیلمی یاد کرد که در آن مردی مشغول جارو کردن کوچه‌ای است، در این‌حال ماشین جاده‌صاف‌کنی از راه می‌رسد و او را زیر می‌گیرد و جاروکش به صورت باریک و بلند در می‌آید و بعد یکی از روی چارپایه با تخماخی بر سرش می‌کوبد و مرد این‌بار کوتاه و چاق می‌شود.
عمر این سینما که بلیت هایش یک، دو، سه و پنج ریالی بود و تماشاگرانش افراد نسبتا پولداری بودند تنها یک ماه رمضان بود و صحاف باشی پروژکتور خود را به آرتاسش پاتماگریان یا همان اردشیرخان واگذار می کند.
ورود به سالن سینمای صحاف باشی برای عموم بر جز زن ها آزاد بود و فیلم های خبری ۱۰ دقیقه ای و فیلم های خنده دار در این سالن نمایش داده می شد.
وی پس از تحمل رنج فراوان اموال و اجناس خود را فروخت و در سال ۱۲۸۶ راهی کربلا شد و پس از مدتی به هند مهاجرت کرد.
بدون دیدگاه