به گزارش ردکارپت فیلم: سید ضیاء هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران در برنامه تلویزیونی هفت با انتقاد از شرایط حاکم بر سینمای ایران و نحوه مدیریت سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد بیان داشت: هرکسی که پول دارد، وارد سینما میشود!واقعیت این است که کوک سینما در رفته و تخصص تهیه‌کنندگی نادیده گرفته شده است!مدیران سینمایی مرتب تغییر می‌کنند و هیچ برنامه بلندمدتی برای سینما وجود ندارد! وزارت ارشاد به افرادی کارت تهیه‌کنندگی داد که باید بر این شغل گریه کرد!اگر این روند ادامه پیدا کند، نام تهیه‌کنندگان بی‌ربطی که پول‌های نجومی می‌گیرند را اعلام می‌کنم!
در حال حاضر همه چیز تغییر کرده و سرمایه خیلی اهمیت پیدا کرده است. خیلی از تهیه‌کنندگان قدیمی ما خودشان از آنونس تا پوستر را طراحی می‌کردند. یک قاعده‌ای بود که الان رعایت نمی‌کنیم. قانون هیچ پیش‌بینی برای این وضعیت ندارد. در گذشته انتخاب تهیه‌کننده و کارگردان به این راحتی نبود و باید شناخت سینمایی وجود می‌داشت.
الان سرمایه سالاری وجود دارد و هرکس که پول دارد می‌آید. در ظاهر درست است، ولی چیزی به اسم فرهنگ داریم مثلا در بهداشت اجازه ورود هر دارویی را می‌دهند؟ اما در سینما که فرهنگ است و تعیین کننده الان هر کسی می‌تواند هر نوع تصمیمی را بگیرد و اصلا توجه نمی‌کنند که قرار است چه بلایی سر سینما بیاورند. در همه دنیا تخصص تهیه‌کنندگی وجود دارد، ولی در ایران نه!
واقعیت این است که کوک سینما در رفته است. بخشی از آن به مدیریت‌های تغییر یافته بازمی‌گردد که مرتب تغییر می‌کنند و مدیران ما نمی‌دانند که تا چند وقت هستند و برنامه بلند مدت برای سینما کلا منتفی است.
اوضاع سینما آنقدر آشفته شده که برخی می‌آیند فیلم را می‌خرند یعنی یک فیلم ساخته شده را می‌خرد تا نامشان را به عنوان مجری طرح بزنند. الان برخی از دوستان ما اصلا به تهیه‌کنندگی توجه ندارند و کاری که باید در چهل روز تمام شود در چهارماه هنوز تمام نشده است.
پلتفرم‌ها هم یک مشکل دیگر است. الان سه سریال با یک موضوع دارد ساخته میشود این یعنی یک بلا! من الان خودم سه تا سریال با موضوع ناصرالدین شاه می‌شناسم که در حال تولید است و هیچ نظارتی هم بر این موازی‌کاری نیست. الان تخصص دیگر هیچ جایگاهی ندارد و توانایی در دست سرمایه‌گذار است.
یک واقعیت جهانی وجود دارد که برای اینکه دستمزدها به رقم معمول برسد چند نکته مدنظر است. مثلا در خارج بازیگری که دستمزد بالا دارد در سرمایه فیلم شریک میشود. شریک شدن در مالکیت. یا مثلا یک میلیارد دستمزد است من چهارصد میلیون نقد می‌دهم و بقیه را در سود فروش پرداخت می‌کنم. رضا عطاران در تمام فیلم‌هایی که بازی می‌کند شراکت می‌کند. بازیگران منصفی داریم که برای فیلم‌های خود وقت می‌گذارند. بازیگران نوکیسه هم باید از امثال عطاران یاد بگیرند که با شراکت در تولید، در سود و زیان شراکت کنند! این کار‌ها اقتصاد را از بین بردن است. ما هنوز نتوانستیم به عنوان یک صنف کار اساسی انجام دهیم. ارشاد به تازگی به چند نفر کارت تهیه‌کنندگی داده که باید بر این شغل گریه کرد!
تعداد سریال‌هایی که دارد ساخته میشود زیاد است ولی عموما بازیگر‌های آن‌ها در چند پروژه مشغول کار هستند و این اشتباه است باید از بازیگران متعدد استفاده کرد. استار ما هر هفته اگر دیده شود دیگر استار نیست.
دو راه حل وجود دارد که تجربه جهانی است. مثل آب خوردن در روز و راه حل دیگری برای آن وجود ندارد. سینما ایدئولوژیک است. در ترکیه سالیانه از سریال‌های خود درآمد ارزی دارد ما اینجا نمی‌توانیم این کار را بکنیم، چون برخی فیلم‌های ما اصلا خواهان ندارند. پس باید سینماگران خودشان دلشان بسوزد و همه باید مشارکت کنند در غیر این صورت کاری نمی‌توان کرد. یک کف پول را بگیرند و در فیلمی که به آن اعتقاد دارند بازی کنند و اگر اعتقاد ندارنند بازی نکنند و بگذارند از بچه‌های تئاتر استفاده شود. بچه‌های تئاتر خیلی آسییب دیدند.
من خودم به شخصه اگر این روند ادامه پیدا کند می‌آیم و نام تهیه کنندگان بی‌ربطی که پول نجومی پرداخت می‌کنند و نظم اقتصادی را به هم می‌زنند را اعلام می‌کنم.
بدون دیدگاه