به گزارش ردکارپت فیلم: سیاوش چراغی‌پور می‌گوید با دیدن «سبالو» می‌توان به بوشهر سفر کرد و با معماری، مردمان پاک و بی‌آلایش و موسیقی هیجان‌انگیز آنجا آشنا شد.
سیاوش چراغی‌پور بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر پس از تماشای مستند «سبالو» به کارگردانی محسن نساوند و تهیه‌کنندگی فاطمه معتمدآریا که هم‌اکنون در سینماهای هنروتجربه روی پرده است، «سبالو» را یک اثر خوب با حال و هوای خوب دانست.
چراغی‌پور درباره تاثیر این مستند در احوالاتش گفت: «مدت‌ها بود که مستندی مانند «سبالو» ندیده بودم و دیدن این فیلم در این روزها باعث ایجاد حال خوب در من شد.»
او ادامه داد: «به نظرم یکی از جذابیت‌های این مستند پرداختن به موسیقی جنوب بود. گرچه مشابه این مستندها که به نوازندگان محلی پرداخته‌اند، ساخته شده ولی خود من کمتر مستندی دیده‌ام که به موسیقی جنوب پرداخته باشد. این مستند فقط درباره یک نوازنده سازهای کوبه‌ای که با مشکلات خود دست و پنجه نرم می‌کند، نبود بلکه به نظرم به معماری جنوب و به ویژه بوشهر هم پرداخته بود.»
بازیگر «جهان با من برقص» درباره حال و هوای این فیلم گفت: «زمانی که دوربین «سبالو» در کوچه‌های بوشهر حرکت می‌کرد، حقیقتا فکر می‌کردم به بوشهر سفر کرده‌ام و برایم جذاب و هیجان‌انگیز بود چراکه تاکنون به بوشهر نرفته‌ام. هنگام دیدن مستند با خود فکر می‌کردم چرا تاکنون به این شهر با مردمان خوب، فرهنگ غنی به لحاظ موسیقیایی و بافت قدیمی سفر نکرده‌ام.»
به گفته چراغی‌پور، در روایت «سبالو» صداقت و سادگی موج می‌زند و این موضوع باعث شده است این مستند کاملا باورپذیر از آب دربیاید.
او با بیان اینکه موسیقی‌های آیینی و سنتی یکی از جاذبه‌های کشور ایران است، گفت: «من معتقدم باید در فیلم‌های مختلف اعم از داستانی و مستند به این نوع موسیقی‌ها بپردازیم چراکه جای آن بسیار بسیار خالی است. ما نوازنده‌های درجه یک با سازهای بومی و محلی در مناطق مختلف ایران بسیار داریم که باید به آن توجه شود.»
بازیگر «جنابت بی دقت» ادامه داد: «به یاد دارم در شهر ما سازی با نام دوزله بود که نوازنده‌های محلی ۲ نیِ نازک را به هم می‌دوختند و صدای بسیار زیبایی از این ساز تولید می‌کردند. حتما در بقیه مناطق ایران هنرمندها و هنرهایی وجود دارد که می‌تواند ثبت جهانی شود و همه این موارد می‌تواند دستمایه کار برای کارگردانان شود.»
چراغی‌پور با بیان اینکه ساختار مستند با فیلم سینمایی متفاوت است، گفت:«مستند «سبالو» در طی ۱۰ یا ۲۰ روز تهیه نشده است و از آنجاکه این مستند پرتره‌ای از زندگی محمود بردک‌نیا است، کارگردان در زمان‌های مختلف فیلمبرداری را انجام داده و پشت سر هم کار نکرده است. با این تفاسیر به نظر من کارگردانی «سبالو» بسیار تمیز و درست بود که هم مخاطب را با زندگی محمود بردک‌نیا آشنا می‌کرد و هم به معرفی موسیقی جنوب که هدف بزرگ‌تر این مستند بود، می‌پرداخت.»
او ادامه داد: «فیلمبرداری کار ممکن است با نقاط ضعفی همراه باشد که البته من اسم آن را ضعف نمی‌گذارم چراکه این‌ها ویژگی کار مستند است که ممکن است فیلمبرداری شفافی نداشته باشد اما مهم این است که دوربین در این مستند به نکات ظریف و مهم زندگی محمود بردک‌نیا پرداخته است.»
بازیگر «لب خط» با بیان اینکه موسیقی‌های محلی صرفا موسیقی برای موسیقی نیست، گفت: «موسیقی بخشی از زندگی مردم در فرهنگ‌های مختلف است و همراه زندگی آن در غم و شادی‌شان است. ما از یک ساز هم در عزا و هم در شادی استفاده می‌کنیم بنابراین ظرفیت‌های موسیقی محلی در ایران به قدری زیاد است که من معتقدم باید انرژی زیادی برای آن در حوزه فیلمسازی از جمله فیلم مستند و داستانی گذاشته شود. »
سیاوش چراغی‌پور با اشاره به اینکه با دیدن «سبالو» به بوشهر سفر کرده است، گفت: «به مخاطبان سینما پیشنهاد می‌دهم از آنجاکه در نوروز ۱۴۰۰ سفر به دلیل کرونا جایز نیست، به دیدن «سبالو» در سینماها بنشینند تا به بوشهر سفر کنند و با معماری، مردمان شریف، پاک و بی‌آلایش و موسیقی هیجان‌انگیز و جذاب آنجا آشنا شوند.»
او در پایان خاطرنشان کرد: «لازم می‌دانم از فاطمه معتمدآریا تهیه‌کننده این مستند و هنرمند عزیز و محبوب همه مردم ایران بابت حمایتشان از فیلمسازان جوان که باعث خلق چنین اثری شد، تشکر کنم و امیدوارم سایر هنرمندان محبوب و بزرگ ما که دارای جایگاهی در سینما و هنر ایران هستند، بتوانند دست فیلمسازان جوان را بگیرند. »
بدون دیدگاه