سجاد داغستانی، نویسنده نمایش «روی خط زمانی غیر مستقیم» درباره موضوع و نگارش این نمایشنامه گفت: کار قبلی من، نمایش «پس‌از برخورد جسم سخت به سر» چهار اپیزود داشت که سال نود و پنج در تمرین‌ها به این نتیجه رسیدیم که اگر این چهار اپیزود بخواهد روی صحنه اجرا بشود زمان زیادی می‌برد. بنابراین تصمیم گرفتیم اپیزود اول و اپیزود چهارم این اثر را حذف کنیم.
وی درباره نحوه مرتبط ساختن این اپیزودها به هم توضیح داد: اپیزود اول داستان دختری است که در اثر مشکلات خانوادگی دیوانه می‌شود و در تیمارستان بستری می‌شود. اپیزود چهارم داستان دانشجوی هنری است که مکاتب مختلف هنری را می‌داند و بر اثر به‌هم خوردن رابطه عاشقانه‌اش و برخورد جسم سخت به سرش خودکشی می‌کند و در تیمارستان بستری می شود. فرهنگ روشنی کارگردان نمایش «روی خط زمینه غیرمستقیم» تصمیم گرفت این دو اپیزود را با هم تلفیق کند و با دراماتوروژی که انجام داد و بین این دو ارتباط برقرار کرد و از حالت مونولوگ تبدیل به دیالوگ شد و رابطه احساسی بین این دو شخصیت برقرار شد.
این هنرمند درباره طراحی فضای دکور و نور این نمایش توضیح داد: آکسسوار‌های این نمایش همه مینی مال هستند. طراحی نور آن بدین صورت است که هر چه تماشاگر متوجه این داستان و موضوع می‌شود، رفته رفته فضا تاریک شده و نور آن سرد می‌شود. اوایل نمایش با دیالوگ‌های خندیدن مردم همراه می‌شود و در پایان همه چیز عیان و واضح می‌شود. میتوس بندی یا فضای کار از بهار به پاییز و در نهایت زمستان است یعنی روابط از گرم شدن به سرد شدن می‌روند.
او گفت: خیالاتی که در ذهن بازیگر مرد در تیمارستان است به صورت واگویه‌هایی که با معشوقش می‌کند روی صحنه می‌بینیم. با فرش قرمزی که روی صحنه می‌بینیم فضا‌ها به دو قسمت واقعی و ذهنی تبدیل می‌شود.
وی درباره بازخورد‌های تماشاچیان گفت: بیشتر تماشاگران گفتند که به دلیل مواجهه‌های عاشقانه این نمایش با آن همذات پنداری می‌کنند و دیدن این نمایش را به کسانی که عشق را تجربه کرده اند توصیه کردند. این نمایش یادآور خاطرات عاشقانه جذاب است که توانستند این حس را به مخاطب انتقال دهد.
نمایش «روی خط زمانی غیر مستقیم» به نویسندگی سجاد داغستانی و کارگردانی فرهنگ روشنی دی ماه ۱۴۰۰ در تماشاخانه آبان در حال اجرا است.
بدون دیدگاه