متولدین ۵ آبان سینما ، تئاتر و موسیقی؛ کاوه خداشناس

به گزارش ردکارپت فیلم: کاوه خداشناس (زاده ۵ آبان ١٣۵٩ در تهران) بازیگر ، کارگردان ، تئاتر ، سینما و تلویزیون ایرانی است.

زندگی هنری

کاوه در یک خانوادهٔ تهرانی که اصالت دماوندی دارند به دنیا آمد. او فرزند سوم از خانواده‌ای است که پنج پسر دارد. پدرش اهل ذوق است و برادرانش اهل موسیقی و فرهنگ هستند. کاوه دیپلم تجربی دارد و دانش‌آموختهٔ دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه تهران در رشتهٔ نمایش است. از اساتید او هم می‌توان حمید سمندریان و فردوس حاجیان را نام برد. او تجربهٔ موسیقی، عکاسی، نقد هنری و دستیاری کارگردان را در کارنامهٔ خود دارد. کاوه پیش از دوران دانشجویی فعالیت دراماتیک خود را سال ۱۳۷۸ با بازی در نمایش هدهد به کارگردانی منصور خلج آغاز کرد و بعدها با گروه‌های دانشجویی همکاری نمود. پس از آن در سال ۱۳۸۲ با بازی در فیلم سینمایی خداحافظ رفیق به کارگردانی بهزاد بهزادپور به سینما راه یافت.

کارنامه هنری

برنده یک سیمرغ بلورین
فیلم‌شناسی

سریال

بوم و بانو
پناه آخر

آقازاده (بهرنگ توفیقی ١٣٩٨)
وقت صبح (۱۳۹۷ جواد میرزاآقا زاده)
پدر (۱۳۹۷ بهرنگ توفیقی)
برادر (۱۳۹۵ جواد افشار)
همه خانواده من (۱۳۹۱)
دولت مخفی (۱۳۹۱)
عملیات ۱۲۵ (فصل ۳) (۱۳۹۰)
عملیات ۱۲۵ (فصل ۲) (۱۳۸۸)
عملیات ۱۲۵ (فصل ۱) (۱۳۸۶)
رستگاران (۱۳۸۸ سیروس مقدم)
پول کثیف
بانو
شب مهتاب
آسمان همیشه ابری نیست (۱۳۸۹، سعید عالم‌زاده)
شاید برای شما هم اتفاق بیافتد
معراجی‌ها

تله

به قید قرعه
راکب
چشم به راه
این هفت نفر
کوک نغمه گمشده

تئاتر

هدهد (۱۳۷۷ کارگردان منصور خلج)
قمر در عقرب (۱۳۷۸ کارگردان شهره لرستانی)
حسرت، آرزو، رؤیا (۱۳۷۸ کارگردان مهدی هاشمی)
مقام استادی (۱۳۸۲ کارگردان جلال تهرانی)
الاویاتان (۱۳۸۷)
گالیله (۱۳۸۸داریوش فرهنگ)
آرامش از نوعی دیگر (۱۳۸۱ نویسنده یون فوسه و کارگردان رضا گوران)
شب آوازهایش را می‌خواند (۱۳۸۱رضا گوران)
تنهایی یک زن در نیاوران (۱۳۹۲ به نویسندگی نوشین تبریزی و کارگردانی سیدعلی هاشمی)
پاره‌های ساده (۱۳۹۶ به نویسندگی مهدی میرمحمدی به کارگردانی سیدعلی هاشمی)

مستند

سکه از ضرب افتاده گویندهٔ نریشن(۱۳۸۳ نویسنده و کارگردان علیرضا حبیبی)
گنجینه‌های ماندگار گویندهٔ نریشن و دستیار کارگردان(۱۳۸۶ نویسنده و کارگردان علیرضا حبیبی)

جوایز

جایزه دوم بهترین بازیگر مرد از جشنواره تئاتر دانشجویی فجر بابت بازی در نمایش شب آوازهایش را می‌خواند(۱۳۸۱رضا گوران)