هنرپیشه 

متولدین ۳ ژوئیه سینما ، تئاتر و موسیقی؛ اولیویا مری دی هاویلند

به گزارش ردکارپت فیلم: اولیویا مری دی هاویلند (به انگلیسی: Olivia Mary de Havilland) (زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ – درگذشته ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰) هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده جایزه اسکار بود.

او از والدینی انگلیسی در توکیو زاده شد. دی هاویلند و خواهر کوچکترش جون فونتین در سال ۱۹۱۹ به کالیفرنیا کوچ کردند. او در نقش «ملانی همیلتون» در فیلم بر باد رفته (۱۹۳۹) و نقش مقابل ارول فلین در ماجراهای رابین‌هود (۱۹۳۸)، شهر داج (۱۹۳۹)، و ردپای سانتا فه (۱۹۴۰) حضور داشت.اولیویا دی هاویلند یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود و پیرترین بازیگر در قید حیات برنده جایزه اسکار بود. وی همچنین آخرین بازیگر بازمانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته بود.

دی هاویلند و خواهرش فونتین تنها دو خویشاوندی بودند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده بودند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم، جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقره‌ای اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلم گودال مار (۱۹۴۸) دریافت نمود. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه (۱۹۵۰) و آناستازیا (۱۹۸۷) به وی اعطا شد. او بخاطر فعالیت‌هایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیاده‌رو شهرت هالیوود، مفتخر شده بود.

اولیویا دی هاویلند
نام اصلی اولیویا مری دی هاویلند
زمینه فعالیت سینما و تلویزیون
تولد ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶
توکیو، امپراتوری ژاپن
والدین
  • والتر دی هاویلند (پدر)
  • لیلین فانتین (مادر)
مرگ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰ (۱۰۴ سال)
پاریس، فرانسه
محل زندگی ساکن پاریس از سال ۱۹۶۰ (میلادی)
ملیت ایالات متحده آمریکا
بریتانیا
فرانسه
نام(های)
دیگر
لیوی (به انگلیسی: Livvie)
پیشه هنرپیشه
سال‌های فعالیت ۱۹۳۴ تا ۲۰۰۹
همسر(ها)
  • مارکوس گودریچ (ا. ۱۹۴۶–۱۹۵۳)
  • پیتر گالانته (ا. ۱۹۵۵–۱۹۷۹)
فرزندان ۲
امضا Olivia de Havilland Signature.png

آغاز زندگی و خانواده

اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ از والدینی بریتانیایی در توکیو، ژاپن به دنیا آمد. پدر وی، والتر دی هاویلند در دانشگاه کمبریج تحصیل کرده بود و به عنوان استاد زبان انگلیسی در کالج الیزابت در گروزنی تدریس می‌کرد. مادرش لیلیان فونتین در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل کرده بود و هنرپیشه تئاتر بود که بعدها حرفهٔ خود را رها نمود. والدین اولیویا در سال ۱۹۱۴ ازدواج کردند. اما این ازدواج به واسطه خیانت‌های پدرش پایان خوشی نداشت. خواهر کوچکتر اولیویا به نام جون فونتین در ۲۲ اکتبر ۱۹۱۷ به دنیا آمد.

مادر اولیویا به دخترانش هنر یاد می‌داد، برای فرزندانش شکسپیر می‌خواند و به آن‌ها موسیقی و سخنرانی آموزش می‌داد. در آوریل ۱۹۲۵ پس از اینکه طلاق والتر و لیلیان قطعی شد، لیلیان با فردی با یک صاحب فروشگاه نام جرج ام. فونتین ازدواج کرد.

زندگی حرفه‌ای

نخستین تجربه بازیگری تئاتر اولیویا دی هاویلند در سال ۱۹۳۳ بود. او در سال ۱۹۳۴ در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان به کارگردانی ماکس راینر بازی کرد. در سال ۱۹۳۵ دی هاویلند نخستین حضور خود در سینما را با بازی در فیلم همان نمایشنامه رؤیای شب نیمه تابستان ساخته ماکس راینر تجربه کرد که در اکتبر ۱۹۳۵ به نمایش درآمد.

به دنبال این فیلم استودیوی برادران وارنر قراردادی هفت ساله با او بست. اما یکی از اولین زنان تاریخ سینمای آمریکا بود که در برابر رفتار برده‌وار استودیو با بازیگران سرخم نکرد. این اختلاف به دعوای حقوق طولانی با استودیو کشید و باعث شد که او، دو سال از بهترین سال‌های اوج بازیگری را از دست بدهد. هاویلند در نهایت برندهٔ این دادگاه شد.

اولیویا دی هاویلند با فیلم کاپیتان بلاد به یک ستاره تبدیل شد.

زندگی شخصی

اولیویا دی هاویلند دو بار ازدواج نمود. در ۲۴ ژانویه ۱۹۴۶ با مارکوس گودریچ کهنه سرباز نیروی دریایی، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس ازدواج کرد. آن‌ها در ۱ دسامبر ۱۹۴۹ صاحب یک فرزند پسر به نام «بنجامین» شدند. این زوج در سال ۱۹۵۲ از همدیگر جدا شدند. فرزندشان نیز در ۱ اکتبر ۱۹۹۱ در سن ۴۱ سالگی در اثر لنفوم هاجکین درگذشت.

اولیویا دی هاویلند در ۲ آوریل ۱۹۵۵ با «پیر گالانته»، روزنامه‌نگار و ویراستار هفته‌نامه خبری پاری مچ ازدواج کرد. آن‌ها در روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۵۶ صاحب یک فرزند دختر بنام «ژیزل» شدند.

بر پایه کتاب خاطراتش، از اواخر دهه ۱۹۵۰ (میلادی) در پاریس زندگی می‌کرد.

اواخر زندگی و مرگ

اولیویا دی هاویلند در اواخر عمر به ندرت در اماکن عمومی ظاهر می‌شد.

وی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۰ بر اثر کهولت سن در ۱۰۴ سالگی و در خواب درگذشت.

افتخارات و جوایز

  • برنده دو جایزه اسکار در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم‌های هر کس سوی خودش (۱۹۴۶) و وارثه (۱۹۴۹) بود.
  • برنده بهترین بازیگر نقش اول زن گلدن گلوب – وارثه ۱۹۴۹
  • در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۸، در سن ۹۲ سالگی، مدال ملی هنر را دریافت کرد.
  • در ۹ سپتامبر ۲۰۱۰ نشان شوالیه لژیون دونور توسط نیکولا سارکوزی به وی داده شد.

بدون دیدگاه

پاسخ دهید

فیلدهای مورد نیاز با * علامت گذاری شده اند