به گزارش ردکارپت فیلم: «پنجره‌ای رو به حقیقت» درامی خانوادگی، اجتماعی و رئال است که رویدادهای آن، چهل سال پیش از این رخ داده و داستان دگرگونی‌های اعتقادی یک خانواده فرانسوی را به صحنه می‌آورد.
«جشنواره ملی روح‌الله» فعالیت خود را از سال ۹۶, با هدف ترویج اندیشه‌ها و راه امام خمینی (ره) آغاز کرد تا با تولید نمایش‌نامه‌های مبتنی بر پژوهش درباره امام و انقلاب اسلامی، ترویج‌گر این مسیر از طریق ابزار هنر باشد. سومین دوره این جشنواره، اسفندماه سال گذشته برگزار و آثار خوبی در این جشنواره رونمایی شد.
نمایش «پنجره‌ای رو به حقیقت» برگزیده سومین جشنواره ملی روح الله، برنده جایزه و لوح تقدیر بهترین نمایش‌نامه، برنده جایزه و لوح تقدیر بهترین کارگردانی، برنده جایزه بهترین طراحی لباس، لوح تقدیر سوم بهترین بازیگری زن و منتخب اجرا در حوزه هنری تهران است.
آنچه می خوانید ماحصل گفت‌وگو با متین تدریس حسینی، فعال عرصه تئاتر و کارگردان نمایش پنجره‌ای رو به حقیقت است.
داستان نمایش پنجره‌ای رو به حقیقت از چه قرار است؟
در پنجره‌ای رو به حقیقت سیر تحول خانواده‌ای را می‌بینیم که اسیر عقایدی چون تبعیض نژادی، خود برتربینی بر اساس شرایط اقتصادی، اجتماعی و قائل بودن به اختلافات طبقاتی به صورت جدی هستند و خود را تافته جدا بافته از جامعه می‌دانند.
آنها پس از مواجهه با یک اندیشه برتر، شایسته و خداگونه دچار دگرگونی و تحول می‌شوند و هر یک راه جدید و شروع تازه‌ای را برای زندگی خود پیدا می‌کنند. در می‌یابند که مشغله‌های ذهنیشان در مسیر رشد انسانی نبوده و برای رسیدن به تعالی خود را نیازمند شعور و عشق متعالی و جدیدی می‌یابند.
در پنجره‌ای رو به حقیقت نشان داده می‌شود که خبرگزاری‌ها چگونه می‌توانند چهره وارونه و حتی سیاه‌نمایی‌های بسیار دور از واقعیت را از یک فرهنگ و تمدن چنان به خورد افکار عمومی داده و در لایه‌های ذهن یک جامعه جای دهند که افراد حتی کوچکترین روزنه امیدی برای دریافت اطلاعات روشنایی بخش و امیدوار کننده قائل نباشند.
این‌گونه باعث می‌شوند که افکار عمومی جوامع نسبت به مسئله مورد نظر آنها همیشه بر وفق مراد و خواست آنها برنامه‌ریزی شود و این بهترین حربه برای دور نگه‌داشتن افکار عمومی از حقایق روشن است. ایجاد ترس و وحشت روش خوبی برای دور نگه‌داشتن افراد از تحقیق و تفکر در یک زمینه خاص است که روشنی و وضوح در آن امکان دارد منافع عده‌ای را به طور جدی به خطر بیندازد.
این اثر درامی خانوادگی، اجتماعی و رئال است که اتفاقات آن، چهل سال پیش از این به وقوع پیوسته و روایت دگرگونی‌های اعتقادی یک خانواده فرانسوی را به صحنه می‌آورد.
با توجه به رئال بودن نمایش، سعی شده از دکور و وسایل و ابزار بسیار رئال و ساده که گویای یک زندگی موقتی است در صحنه استفاده شود. دیدن ابزار صحنه احتمالاً برای افرادی که خاطره‌ای از سالهای دور دارند، احساساتی از گذشته را تداعی می‌کند.
موضوع نمایش چه هدفی را دنبال می‌کند؟
شجاعت پذیرش تحول؛ و قبول اینکه مسیر رشد واقعی هر چند که سخت و پر دردسر باشد، چون به سوی تعالی و اهداف والای انسانی متمایل است روح آگاه را به سوی خود خواهد کشاند. حقیقت راه خود را به دل انسان آگاه باز می‌کند و او را در مسیر روشنایی پیش می‌برد و نشان می‌دهد که تحولات عظیم که بر اساس خلق اهداف بزرگ آفرینش صورت می‌گیرند تا چه اندازه و با چه وسعتی پیرامون خود را تحت تأثیر قرار خواهند داد.
دلیل انتخاب عنوان «پنجره‌ای رو به حقیقت» برای این نمایش چیست؟
پنجره‌ای رو به حقیقت نماد دریچه‌ای به سوی آگاهی، رشد و حرکت از سوی تاریکی به روشنایی، به جایی که وجود و حضور انسان برای رسیدن به آن طراحی شده است. جایی که ما از خانه‌ای موقت و پر از تنش، روزنه‌ای به سوی حقیقت و روشنی می‌یابیم که افراد خانه را دچار تحولی درخور و شایسته انسانیت می‌کند.
گرایش و تمایل شما برای ساخت این‌چنین داستانی از کجا نشأت گرفته است؟
ماجرای پنجره‌ای رو به حقیقت که یک درام خانوادگی اجتماعی نیمه مستند است توسط مرضیه شریفی، پس از تحقیق و بررسی‌های مورد نیاز به نگارش در آمده و تبدیل به یک نمایش‌نامه استاندارد به لحاظ ویژگی‌های دراماتیک شده است.
من بر اساس عقیده شخصی خودم انسان‌ها را نیازمند به تغییر برای دستیابی به رشد و آگاهی می‌بینم و معتقدم که باید همیشه انگیزه‌های لازم برای تحولات فردی و اجتماعی به افراد و جامعه داده شود.
از این رو خود را موظف می‌دانم که نمونه‌های والا و متعالی موجود در سرزمینم را برای معرفی و الگوسازی، ایجاد اطمینان و انگیزه برای نسل جوان و حتی سال‌خوردگانی که گاهی دچار یاس و ناامیدی می‌شوند پرنگ کرده و بدین ترتیب یادآور شوم که روزنه امید و روشنی هرگز خاموش و بسته نمی‌شود.
واقعاً برای این کار نیاز به رجوع به اسطوره‌های بیگانه و وارداتی نداریم. ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که از دیرباز در هر بعد از مسائل فکری، اجتماعی، عقیدتی و معنوی، اسطوره‌های بی‌نظیر و واقعی داریم که همگی به خاطر اتصالشان به منبع لا یزال حقیقت مطلق و احترام تمام قدشان به خواست پروردگار عالم جاویدان و منشاء اثر برای تمام نسل‌ها در تمام ادوار و جوامع هستند. امیدوارم که حرکت‌هایی از این دست باعث رشد و نشاط در جامعه شده و یادآور افتخارات و بزرگی الگوهای ایران زمین باشد.
این‌گونه نمایش‌ها در مقایسه با سایر سبک‌ها چه امتیازی دارند؟
این دسته همان‌طور که پیش از این گفتم، به خاطر اینکه افتخارآمیز هستند و الگوهای مناسبی را به افراد جامعه معرفی می‌کنند، می‌توانند نشاط واقعی و امیدواری را آمیخته با حس افتخار و تاثیرگذاری برای بیننده به ارمغان آورند ولی به هر حال ساخت چنین آثاری چون اشاراتی به وجود و حضور ارزشمند اسطوره‌ها و تاریخ سازان کشورمان دارد، باید بسیار آگاهانه و قاطع صورت گیرد تا حق مطلب به طور کامل و بی‌نقص منتقل شود.
ساخت پنجره‌ای رو به حقیقت چقدر زمان برد؟
برای تولید این اثر نمایشی از آذر ماه سال ۱۳۹۸ شروع به کار کردیم، اما با توجه به همه‌گیری کرونا کار تعطیل شد و دوباره در دی ماه ۱۴۰۰ گروه را فراخوان کردیم. با تغییرات زیادی که به خاطر پراکندگی بازیگران و عوامل نمایش ایجاد شده بود تقریباً همه چیز را از نو ساختیم.
زیبایی‌های خلق یک اثر نمایشی چیست؟
خلق اثر نمایشی به‌واقع زیبا و هیجان انگیز است. حالا اگر عقیده‌ای مبنی بر معرفی الگوهای مناسب برای جوانان و ایجاد انگیزه و نشاط و امید در آنها برای کوشش بیشتر تا رسیدن به اهدافشان باشد لذت ساختن اثر را دوچندان می‌کند. این مبحث در مورد من صدق می‌کند و واقعاً لزومی ندارد که همه عزیزانی که در این عرصه کار می‌کنند مانند هم فکر کنند، اما به آن دسته از عزیزانی که در آثارشان سعی می‌کنند سرگذشت شخصیتی را به تصویر بکشند توصیه می‌کنم ابتدا به اسطوره‌ها و الگوهای سرزمین خودمان بپردازند و در ادامه مسیر، شاخصه‌های زیبای زندگی آنها را برای نقشه راه شدن سایر افراد جامعه به تصویر بکشند.
عوامل نمایش:
بازیگران: امید زمانی، محمدعلی اشتری، متین تدریس حسنی، مینا رحمانی، علی‌رضا عظیمی، تارا حسن پور
نویسنده: مرضیه شریفی، دستیار اول کارگردان: مرضیه کریمی، دستیار دوم کارگردان: مینا رحمانی، مدیر صحنه: کیمیا واثقی، منشی صحنه: مرضیه کریمی، دستیاران صحنه: امیر محمد مبینی، احمد ظریفی، پور، بهار امینی و حدیث تیموری، طراح گریم: کیانا اسکندری، طراح لباس: شفق کاظمی، دستیار لباس: لیلا شریفی، دستیاران لباس در صحنه: مرضیه طلوئی، کیمیا واثقی، اجرای نور: مرضیه کریمی، انتخاب موسیقی: مهدی مبینی‌نژاد و کیمیا واثقی، طراح پوستر: فرنوش شفیعی، گرافیست: مینا رحمانی، روابط عمومی: رضا کنگازیان، ساخت تیزر: علی نوروزی، عکاس: احمد ظریفی پور، عکاس بروشور: ستاره جعفری، مدیر تدارکات: امیر محمد مبینی و مرضیه کریمی
بدون دیدگاه