ترکیبی از کارگردانان تازه‌کار و نام‌های آشنا
در میان آثار انتخاب‌شده، فیلم‌هایی از چهره‌های باسابقه مانند سوفی لتورنور و سپیده فارسی در کنار کارگردانان نوظهور مانند لائوری-ماتی پارپِی به چشم می‌خورد. فیلم فنلاندی «نوری که هرگز خاموش نمی‌شود» نخستین تجربه کارگردانی پارپِی است و به گفته مسئولان ACID، «یک فیلم حال‌خوب درباره افسردگی» است.
پائولین ژینو، دبیرکل ACID، با اشاره به رویکرد متفاوت این بخش گفت:
«تماشای این فیلم‌ها باعث نمی‌شود بگویید ‘این را قبلاً دیده‌ام.’ بلکه می‌پرسید ‘الان چه اتفاقی افتاد؟’ ما دنبال روایت‌های کلیشه‌ای نیستیم، بلکه به دنبال فیلم‌هایی هستیم که به معنای واقعی کلمه با فرم بازی می‌کنند.»
حضور چهره بحث‌برانگیز المپیک پاریس در فیلم «L’aventura»
سوفی لتورنور در فیلم پنجم خود با نام «L’aventura» از فیلیپ کاترین، بازیگر جنجالی مراسم افتتاحیه المپیک پاریس، بهره برده است. این فیلم داستان یک سفر تابستانی خانوادگی در ایتالیا را از زبان دختر ۱۱ ساله‌ای روایت می‌کند.
ژینو درباره این فیلم گفت:
«این فیلم درباره هرج‌ومرج است و حضور فیلیپ کاملاً هم‌خوان با فضای آن است. کارگردان صرفاً روایتگر نیست، بلکه در تلاش است تا فرم جدیدی برای نمایش لحظات روزمره خلق کند.»
سینمای جنگ و مقاومت در دل جشنواره‌ای با شامپاین و فرش قرمز
سپیده فارسی نیز با فیلم مستند «روحت را در دستت بگیر و راه برو» به جشنواره بازگشته است؛ فیلمی که از طریق ارتباطی تصویری میان یک زن ایرانی و زن فلسطینی، جنگ غزه را از دریچه‌ای انسانی به تصویر می‌کشد.
ژینو در این‌باره گفت:«این فیلم فقط درباره فلسطین نیست، بلکه درباره ناتوانی ما در مواجهه با فاجعه و ناتوانی در گفتن یا نگفتن چیزی به کسی است که در دل جنگ قرار دارد.»
سایر آثار داستانی منتخب
«مار سیاه» به کارگردانی اورلین ورنِس-لرموزیو، داستان بازگشت مردی به بیابان تاتاکوآ در کلمبیا برای دیدار با مادر در حال احتضار است.
«لورانِ سرگردان» درباره مردی است که در جست‌وجوی معنا، به یک پیست اسکی خلوت پناه می‌برد و دیگر قادر به ترک آنجا نیست.
«نودل‌های مست» به کارگردانی لوسیو کاسترو، تجربه‌ای سوررئال از یک دانشجوی هنر در نیویورک است.
«Entroncamento» روایت زنی است که برای فرار از گذشته‌اش تلاش می‌کند، اما واقعیت‌های خشن زندگی در حومه پرتغال، او را رها نمی‌کنند.
مستندهایی با نگاهی شاعرانه و شخصی
علاوه بر فیلم سپیده فارسی، دو مستند دیگر نیز در فهرست امسال حضور دارند:
«زندگی پس از سیهام» ساخته نمیر عبدال مسیح، داستان سفر درونی کارگردان به ریشه‌های خانوادگی‌اش پس از مرگ مادر.
«شب تاریک – آیا من کودک نیستم؟» اثر سیلوا ژرژ، روایتی شاعرانه از شب‌های پاریس و مهاجران جوان است که از خلال سکوت و تداوم، تصویری فلسفی از زیستن را ترسیم می‌کند.
رویکرد ACID: فراتر از فُرم‌های تکراری
بخش ACID که توسط انجمن فیلم‌سازان مستقل فرانسه اداره می‌شود، به دنبال حمایت از آثار متفاوت و نوآورانه در حوزه سینماست. کمیته انتخاب امسال شامل ۱۴ فیلم‌ساز بود که به گفته ژینو، «فیلم‌ها را با دقت و از منظر هم‌دلی هنری» انتخاب کرده‌اند.
او افزود:«ما فقط دنبال روایت نیستیم، بلکه دنبال بازی با فرم و ایجاد تجربه‌های جدید سینمایی هستیم. سینما ابزار ماست و بازی کردن با آن، هدف ما.»
بدون دیدگاه