به گزارش ردکارپت فیلم: رها حاجی زینل از فعالیت هایش در دوران کرونا و روی صحنه بردن نمایش «هولودومور» گفت و از پرداخت نشدن حق و حقوقش توسط یکی از تهیه کنندگان تئاتر و مورد حمایت قرار نگرفتن هنرمندان انتقاد کرد.
رها حاجی زینل بازیگرو کارگردان تئاتر درباره تازه‌ترین فعالیت‌هایش گفت: به تازگی بازی در فیلم سینمایی «غیر خانگی» به کارگردانی حسام صالح بیگ را به پایان رسانده‌ام و هم اکنون مشغول تمرینات نمایش «حصار» به کارگردانی یاسمن نصرتی هستم که بهمن ماه امسال در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود. سعی کردم برای ایفای نقش یک نابینا در این نمایش به سراغ کارها و بازی‌های قبلی نرفته و شخصیتی تازه خلق کنم، در این راه هم یاسمن نصرتی کمک‌های زیادی به من کرد تا بتوانم کاراکتر را لمس کنم، بدون شک کارگردانی وی باعث شد تا سریع‌تر این نقش را پیدا کنم. خوشحالم که در اثری به نویسندگی و کارگردانی یک زن کرد قوی به ایفای نقش می‌پردازم.
وی درباره کارگردانی در عرصه تئاتر اضافه کرد: هم اکنون روزهای پایانی تمرینات نمایش «هولودومور» به نویسندگی علی صفری را انجام می‌دهم که اجرایش را از اواخر بهمن ماه در عمارت نوفل لوشاتو آغاز خواهد کرد.
بازیگر فیلم سینمایی «مامان» درباره مضمون نمایش «هولودومور» بیان کرد: این نمایش در ادامه کارهای گروه تئاتر سه‌گانه درباره تبعات جنگ جهانی اول و دوم جهانی است، هولودومور یا مرگ بر اثر گرسنگی به قحطی خود ساخته استالین در اکراین می‌پردازد که در بازه‌ای از زمان باعث نسل کشی و مرگ میلیون‌ها اکراینی شد. ما در این نمایش یکی از خانواده‌های دهقان اکراینی را می‌بینیم که درگیر قطحی شده و برای بقا تلاش می‌کنند.
بازیگر فیلم «غیرخانگی» درباره علاقه به پرداختن به آثاری با موضوع جنگ جهانی افزود: من همیشه دوست دارم که به سراغ متن‌ها و ایده‌های جذاب داخلی بروم، شاید آثاری مثل «هولودمور» به مسائل خارجی می‌پردازند، اما اصل اثر درباره تبعات جنگ است، ترجیح می‌دهم به جای باز اجرای آثاری که بارها روی صحنه رفته‌اند از نویسندگان خوب داخلی حمایت کنم. پیش از این نمایش «آشویتس زنان» را با موضوع اردوگاه‌های کار اجباری روی صحنه بردیم که با استقبال خوبی روبرو شد، پس از آن «برلین ۱۰:۱۰» را با همان محوریت اجرا کردیم که خوشبختانه در دوران اوج کرونا جزو پرمخاطب‌ترین آثار تماشاخانه‌های خصوصی بود و حال می‌خواهیم با «هولودومور» این سه‌گانه را به پایان برسانیم.
حاجی زینل درباره حضورش در فیلم سینمایی «غیرخانگی» توضیح داد: ایده پردازی‌های نسل جوان برای من بسیار جالب است، همیشه دنبال نقش‌های متفاوت هستم، در سال گذشته چندین پیشنهاد بازی داشتم اما سعی کردم از تکرار پرهیز کنم، نقش و کلیت فیلم «غیرخانگی» به کارگردانی حسام صالح بیگ خاص نسل تازه سینما بود؛ ایده‌ای نزدیک به سینمای مستند که من از سبک ساخت آن به شدت استقبال کردم.
وی با انتقاد از حمایت نکردن از گروه‌های تئاتر در دوران کرونا اضافه کرد: برای اجرای نمایش «برلین ۱۰:۱۰» به هیچ عنوان حمایتی از ما نشد، اثر با استقبال خوبی روبرو شد اما همان تخصیص پنجاه درصدی صندلی‌های خالی سالن هم آنطور که قولش را داده بودند، انجام نشد. این کار صرفاً با تلاش گروه به این نتیجه رسید و اگر نه هیچ حمایتی از سوی بخش دولتی تئاتر نشد و مطمئنم از این به بعد هم نخواهد شد، ما در تئاتر صرفاً خودمان را داریم و به همین دلیل کار تئاتر سخت‌تر از قبل شده است.
وی با اشاره به متعهد نبودن یکی از تهیه کنندگان تئاتر در اثری که به ایفای نقش پرداخته است، افزود: برای من عجیب است که چگونه تهیه کنندگانی بی هیچ پیشینه‌ای راهی تئاتر می‌شوند و بعد از بدقولی و پرداخت نکردن دستمزد عوامل، هیچ کسی پیگیرشان نمی‌شود. من در نمایش «جیرجیرک» به کارگردانی آرش سنجابی به ایفای نقش پرداختم، در شرایط سخت کرونایی تمرین کردم و روی صحنه رفتم و همان دستمزد ناچیزم هم تاکنون پرداخت نشده است. حتی به اداره کل هنرهای نمایشی هم شکایتم را بردم اما هنوز هیچ خبری نشده و بعید می‌دانم که کسی آن تهیه کننده را به پرداخت دستمزدی که بابتش قرارداد داشتم اجبار کند. وی حتی پس از آن اثر ۲ نمایش دیگر هم روی صحنه برد و احتمالاً باز هم می‌تواند به تهیه کنندگی در تئاتر ادامه دهد.
رها حاجی زینل در پایان درباره فعالیت‌هایش
قحطی
کرونا
در آینده عنوان کرد: خوشبختانه با وجود شرایط بیماری کرونا سال خوبی را داشتم، در ۲ فیلم سینمایی و ۲ فیلم کوتاه بازی کردم و از سویی ۲ نمایش را کارگردانی کرده و در ۲ نمایش دیگر هم به ایفای نقش پرداختم، اما برای سال آینده تصمیم گرفتم که از تئاتر فاصله گرفته و به سینما بپردازم، متاسفانه نادیده گرفتن ما در تئاتر اوج گرفته و باعث شده تا هر چه می‌کنیم آب در هاون کوبیدن باشد. از این رو تصمیم دارم تمام تمرکزم را در سال آینده روی ساخت فیلم کوتاه و بازی در آثار سینمایی بگذارم، زیرا آنقدر بی اعتنایی در تئاتر دیده‌ام که بعید می‌دانم دل چرکینی از آن به این زودی ها پاک شود.
بدون دیدگاه