زندگی
در سال ۱۲۸۹ با نام موشق سارواریان در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس ارمنیان و روسی تهران گذراند. سپس در ۱۳۰۶ عازم ارمنستان شد و تحصیلات عالی خود را در رشته علوم اجتماعی و سیاسی به پایان برد. از سال ۱۳۱۴ به مدت یک سال و نیم سردبیری دو هفته‌نامه‌ای به نام نورهاسکرد را با صاحب امتیازی مادرش به عهده داشت.
در تعدادی نمایش نامه کودکان را کارگردانی کرد که نویسندگی برخی از آن‌ها را نیز بر عهده داشت. علاقه اش به امور گرافیکی و تبلیغاتی موجب شد تا همراه برادرش، ناپلئون سروری، آتلیه‌ای تأسیس کند و علاوه بر تهیه تصاویر، اعلان‌ها و آگهی‌ها، برای تئاتر و سپس سینما دکور بسازد طراحی و نقاشی اعلان‌های بزرگ سر در سینماها از جمله کارهای موشق سروری و برادرش است.
| نام اصلی | موشق سارواریان |
|---|---|
| زمینه فعالیت | کارگردان سینما |
| تولد | ۲۵ بهمن ۱۲۸۹ ۱۵ فوریهٔ ۱۹۱۰ تهران |
| والدین | مارگریت سروری |
| مرگ | مرداد ۱۳۶۰ ۱۳ اوت ۱۹۸۱ (۷۱ سال) تهران |
| ملیت | ایرانی |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۳۴ تا ۱۳۴۵ |
| فرزندان | لئونید سروری |
از سال ۱۳۳۴ به سینما روی آورد و نخستین فیلمش را با نام مهتاب خونین برای استودیو میثاقیه کارگردانی کرد دو سال بعد شب‌نشینی در جهنم را آغاز کرد که ساموئل خاچیکیان آن را به پایان رساند. شب‌نشینی در جهنم با توجه به سال تولیدش، از نظر بداعت‌های فنی و استفاده بدیع از دکور (کار خود سروری) نمونه‌ای مثال زدنی در تاریخ سینمای ایران است.
حاجی جبار در پاریس (۱۳۴۰) و شاهنامه آخرش خوشه (۱۳۴۰) دو فیلم دیگر موشق سروری به عنوان کارگردان، فیلمنامه‌نویس و دکوراتور هستند؛ که فیلم دوم ناتمام ماند. ساخت دکور فیلم‌هایی مثل زندانی امیر (اسماعیل کوشان، ۱۳۲۷) و رستم و سهراب (شاهرخ رفیع، ۱۳۳۶) از جمله دیگر کارهای سروری در زمینه ساخت دکور هستند
وی در مردادماه ۱۳۶۰ بر اثر بیماری قند درگذشت.
فیلم‌شناسی
- شب‌نشینی در جهنم (۱۳۳۶، همکاری با ساموئل خاچیکیان)
- شاهنامه آخرش خوشه
- حاجی جبار در پاریس (۱۳۳۹)
- مهتاب خونین (۱۳۳۴)
بدون دیدگاه