هنرپیشه

متولدین ۲۲ می سینما ، تئاتر و موسیقی؛لارنس الیویه

به گزارش ردکارپت فیلم:  لارنس کِر الیویه (به انگلیسی: Laurence Kerr Olivier, Baron Olivier)، (زادهٔ ۲۲ مهٔ ۱۹۰۷ – درگذشتهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۹) هنرپیشه، تهیه‌کننده، کارگردان، و فیلم‌نامه‌نویس اهل انگلستان بود. بسیاری از منتقدان او را یکی بزرگترین هنرپیشه های قرن بیستم می‌دانند. الیویه بیش از ۱۲۰ نقش تئاتری بازی کرد و یکی از بزرگ‌ترین «بازیگران شکسپیری» به‌شمار می‌رود. او همچنین در ۶۰ فیلم سینمایی ایفای نقش کرد و ۱۱ بار نیز نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. به عنوان یک هنرمند کلاسیکِ با ارائهٔ نقش در آثاری چون بلندی‌های بادگیر در سال ۱۹۳۹ و ربه‌کا در ۱۹۴۰ به شهرت بسیار دست یافت.
لارنس الیویه
لارنس الیویه در سال ۱۹۷۲
نام اصلی لارنس کِر الیویه
زمینه فعالیت سینما و تئاتر
تولد ۲۲ مهٔ ۱۹۰۷
دورکینگ، ساری
مرگ ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۹ (۸۲ سال)
استینین، ساسکس غربی
ملیت انگلستان
پیشه هنرپیشه، تهیه‌کننده، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس
سال‌های فعالیت ۱۹۲۶–۱۹۸۸

زندگی‌نامه
در ۲۲ مهٔ ۱۹۰۷ در دورکینگ، ساری به دنیا آمد. مادرش در جوانی درگذشت. اگرچه پسر پنج نسل از روحانیون انگلیکان محسوب می‌شد، اما گرایش خاصی به تئاتر و نمایشنامه در وجود خود احساس می‌کرد. همچنین پدرش تصمیم گرفت که پسرش هنرپیشه شود از این رو در سن ۱۷ سالگی به مدرسه هنرهای نمایشی رفت. او در کودکی کارش را در عرصهٔ هنر با اجراینمایشنامه های شکسپیری آغاز کرد و در طی چند سال به یکی از بهترین بازیگران تئاتر لندن بدل شد او خیلی سریع در تئاتر پیشرفت کرد به طوری که بسیاری او را بهترین هنرپیشه تئاتر قرن بیستم می‌دانند. در سال ۱۹۲۶ به «کمپانی رپرتوار بیرمنگهام» پیوست. نخستین نقش مهم سینمای اش را در فیلم بلیت زرد بازی کرد، هرچند که خودش برای بازی در سینما چندان ارزشی قائل نبود. وی در سال ۱۹۴۸ برای بازی در فیلم هملت برندهٔ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد گشت، وی کارگردانی فیلم را نیز بر عهده داشت و نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی نیز گشت. اولیویه نقش «آرچی رایس» شخصیت برجستهٔ اثر مهماندار (۱۹۵۷) نوشتهٔ جان آزبرن را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۷۰، در نتیجهٔ حمایت مردم، از زندگی شاهانه و اشرافی برخوردار گردید. در سال ۱۹۷۴ به بیماری اختلالات عضلانی و پوست دچار شد. از این رو، بیش از هشت بار در هفته، نمی‌توانست بر روی صحنه برود. در آخرین روزهای زندگی، اجرای نقش «شاه لیر»، نوشتهٔ شکسپیر را برای برنامهٔ تلویزیونی پذیرفت. او سرانجام بر اثر نارسایی کلیوی در ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۹ در ۸۲ سالگی در خانه‌اش در نزدیکی استینین، ساسکس غربی درگذشت و در Poets’ Corner کلیسای وست‌مینستر به خاک سپرده شد.

در سال ۱۹۴۰ پس از بازی در فیلم انگلستان در آتش عاشق ویوین لی شد و با وی ازدواج کرد. در اواسط دهه پنجاه لی به بیماری روحی دچار شد. الیویه در سال ۱۹۶۰ از وی جدا شد.

جوایز

وی یکی از دو کارگردانی است که برای کارگردانی خودش جایزه اسکار برای بازیگری را در یافت کرده‌است، دیگری روبرتو بنینی است. وی همچنین یکی از رکورد داران بیشترین نامزدی در بخش جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد می‌باشد. الیویه ۹ بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد

جوایز و نامزدی‌های لارنس الیویه
 

نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد
بخاطر فیلم بلندی‌های بادیگر (۱۹۳۹)
بخاطر فیلم ربه‌کا (۱۹۴۰)
بخاطر فیلم هنری پنجم (۱۹۴۴)
بخاطر فیلم پسران برزیل (۱۹۷۸)
جایزه اسکار افتخاری بخاطر فیلم هنری پنجم (۱۹۴۴)
نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم بخاطر فیلم هنری پنجم (۱۹۴۴)
نامزد اسکار بهترین کارگردانی بخاطر فیلم هملت (۱۹۴۸)
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد بخاطر فیلم هملت (۱۹۴۸)
جایزه اسکار بهترین فیلم بخاطر فیلم هملت (۱۹۴۸)

جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بخاطر فیلم ماراتن من (۱۹۷۶)
جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد بریتانیایی (۱۹۵۵)
جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بریتانیایی (۱۹۶۹)
جایزه سیسیل ب دومیل گلدن گلوب (۱۹۸۳)
۱۹۶۰ / Primetime Emmy Award for Outstanding Lead Actor in a Miniseries or Movie ۱۹۸۴ / ۱۹۷۵ / ۱۹۷۳
Primetime Emmy Award for Outstanding Supporting Actor in a Miniseries or Movie ۱۹۸۲
Film Society of Lincoln Center Gala Tribute Honorees ۱۹۸۳
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام در ششمین مراسم گلدن گلوب بخاطر فیلم هملت (۱۹۴۸)
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سی و چهارمین مراسم گلدن گلوب بخاطر فیلم ماراتن من (۱۹۷۶)
جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر نقش اول مرد بخاطر فیلم هنری پنجم (۱۹۴۴)
جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر نقش اول مرد بخاطر فیلم هملت (۱۹۴۸)
جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر نقش اول مرد بخاطر فیلم کارآگاه (۱۹۷۲)
جایزه بهترین بازیگر مرد خارجی دیوید دی دوناتلو بخاطر فیلم کارآگاه (۱۹۷۲)
جایزه هیئت ملی بازبینی برای بهترین فیلم
جایزه بفتای بهترین فیلم
شیر طلایی بهترین فیلم جشنواره فیلم ونیز بخاطر فیلم هملت (۱۹۴۸)
۱۰۰ سال… ۱۰۰ قهرمان و شرور به انتخاب بفا
۱۰۰ سال… ۱۰۰ ستاره به انتخاب بفا
۱۰۰ سال…۱۰۰ نقل قول به انتخاب بفا

فیلم‌شناسی
الیویه در فیلم بلندی‌های بادگیر، ۱۹۳۹
الیویه در فیلم ربه‌کا، ۱۹۴۰

دوستان و عشاق (۱۹۳۱)
هر طور شما دوست دارید (۱۹۳۶)
انگلستان در آتش (۱۹۳۷)
بلندی‌های بادگیر (۱۹۳۹)
۲۱ روز (۱۹۴۰)
غرور و تعصب (۱۹۴۰)
ربه‌کا (۱۹۴۰)
آن خانم همیلتون (۱۹۴۱)
مدار ۴۹ درجه (۱۹۴۱)
هِنری پنجم (۱۹۴۴)
هملت (۱۹۴۸)
جعبه جادویی (۱۹۵۱)
کری (۱۹۵۲)
ریچارد سوم (۱۹۵۵)
شاهزاده و مانکن (۱۹۵۷)
شاگرد شیطان (۱۹۵۹)
هنرمند (۱۹۶۰)
اسپارتاکوس (۱۹۶۰)
اتلو (۱۹۶۵)
بانی لیک گم شده (۱۹۶۵)
خارطوم (۱۹۶۶)
رومئو و ژولیت (۱۹۶۸)
کفش‌های ماهیگیر (۱۹۶۸)
دیوید کاپرفیلد (۱۹۶۹)
اوه! چه جنگ دلپذیری (۱۹۶۹)
نبرد بریتانیا (۱۹۶۹)
نیکلاس و الکساندرا (۱۹۷۱)
کارآگاه (۱۹۷۲)
سفر دراز روز در شب (۱۹۷۳)
دنیا در جنگ (۱۹۷۴-۱۹۷۳)
ماراتن من (۱۹۷۶)
پلی در دوردست (۱۹۷۷)
عیسی ناصری (۱۹۷۷)
پسران برزیل (۱۹۷۸)
دراکولا (۱۹۷۹)
خوانندهٔ جاز (۱۹۸۰)
برخورد تایتان‌ها (۱۹۸۱)
اینچئون (۱۹۸۱)
مرد پازلی (۱۹۸۳)
باونتی (۱۹۸۴)
واگنر (۱۹۸۴)
مرثیه جنگ (۱۹۸۹)
کاپیتان اسکای و دنیای فردا (۲۰۰۴)


بدون دیدگاه

پاسخ دهید

فیلدهای مورد نیاز با * علامت گذاری شده اند