فرانک سیناترا | |
---|---|
نام اصلی | فرانسیس آلبرت سیناتراFrancis Albert Sinatra |
تولد | ۱۲ دسامبر ۱۹۱۵ هابوکن، نیوجرسی |
مرگ | ۱۴ مه ۱۹۹۸ (۸۲ سال) وست هالیوود، کالیفرنیا |
ملیت | آمریکایی |
سالهای فعالیت | ۱۹۹۵–۱۹۳۵ |
همسر(ها) | نانسی بارباتو (۱۹۳۹–۱۹۵۱) اوا گاردنر میا فارو باربارا مارکس |
فرزندان | تینا سیناترا (زاده ۱۹۴۸) فرانک سیناترا جونیور (زاده ۱۹۴۴) نانسی سیناترا (زاده ۱۹۴۰) |
آغاز زندگی و والدین
فرانسیس آلبرت سیناترا در ۱۲ دسامبر سال ۱۹۱۵ در یک مجموعه آپارتمانی در خیابان مونرو در هابوکن، نیوجرسی به دنیا آمد پدر و مادر او به ترتیب آنتونیو مارتینو سیناترا و ناتالینا گاراونتا نامداشتند. آنتونیو و ناتالینا به ترتیب به مارتی و دالی مشهور بودند. این دو از مهاجران ایتالیایی بوده و فرانک تنها فرزند آنها بود.
سیناترا در هنگام تولد ۶٫۱ کیلوگرم وزن داشت و به همین خاطر مادر او از طریق فورسپس زایمان کرد. این اتفاق باعث آسیب به گونه چپ، گردن و گوش او شد و در این محلها اسکار به جا گذاشت. پرده گوش او نیز آسیب دید. جراحات مذکور تا آخر عمر با سیناترا همراه بودند. به دلیل این جراحات، تعمید او در کلیسای سنت فرانسیس هابوکنتا ۲ آوریل ۱۹۱۶ به تعویق افتاد.سیناترا به عنوان یک مسیحی کاتولیک پرورش یافت
دالی، مادر سیناترا، فردی «پرانرژی و دارای انگیزه» توصیف شدهاست.او ابتدا در شهر هابوکن به تسهیل روند شهروندی مهاجران کمک میکرد و در نتیجه مورد توجه حزب دموکرات قرارگرفت. دالی به مرور در زمینه سیاست محلی فعالتر شد و در شهر هابوکن به عنوان ترتیبدهنده اجتماعات فعالیت نمود. رفتار دالی با فرانک کوچک، در طول زمانهای مختلف هم «کودکآزارانه» و هم «مهربانانه» توصیف شدهاست. دالی همچنین مدتی در یک شیرینیفروشی کار میکرد.
مارتی، پدر سیناترا، یک آتشنشان بود و در اداره آتشنشانی هابوکن فعالیت میکرد. مارتی علاوه بر فعالیت آتشنشانی یک بوکسور حرفهای بود.
همراه با رونالد ریگان و نانسی ریگان در کاخ سفید در سال ۱۹۸۱
حرفه موسیقی
گروه هابوکن فور و هری جیمز (۱۹۳۹–۱۹۳۵)
سیناترا (اولین نفر از راست) به همراه گروه هابوکن فور
سیناترا خوانندگی به صورت حرفهای را در نوجوانی آغاز کرد و با نتهای موسیقی از طریق گوش آشنایی داشت؛ اما او هرگز خواندن از روی پارتیتور را فرا نگرفت.او در سال ۱۹۳۵ و با کمک دالی، مادرش، وارد گروه موسیقی «تری فلشز» شد. فرد تمبورو، خواننده باریتون گروه، بعدها بیان کرد که «فرانک اطراف ما طوری رفتار میکرد که انگار ما خدایی چیزی هستیم.» او همچنین تأیید کرد تنها دلیل که اعضا ورود سیناترای جوان به گروه را پذیرفتند، این بودهاست که او خودرو داشتهاست و میتوانسته به جابهجایی گروه کمک کند.
ترانهشناسی
حدود سال ۱۹۴۷
فرح دیبا و فرانک سیناترا در تهران، ۱۹۷۵/۱۳۵۴
بانوی ولگرد
غریبهها در شب (۱۹۶۶)
مرا به ماه پرواز ده
کسی برای محافظت از من
راه من
جوایز و افتخارات خوانندگی
بیلبورد ۲۰۰
جایزه اسطوره گرمی
جایزه گرمی برای بهترین آلبوم سال
فهرست پرفروشترین هنرمندان موسیقی
فهرست پرفروشترین هنرمندان موسیقی در آمریکا
هنرپیشگی
کار حرفهای او از دههٔ ۱۹۵۰ شروع شد. سیناترا همچنین در ۵۸ فیلم بازی کرد. وی در ۱۹۵۴ با بردن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جانی تازه گرفت.
جوایز هنرپیشگی
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی در پانزدهمین دوره برای بازی در فیلم جویی رفیق Pal Joey (film) (۱۹۵۶)
جایزه بشردوستانه ژان هرشولت (۱۹۷۱)
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در یازدهمین دوره برای بازی در فیلم از اینجا تا ابدیت (۱۹۵۳)
نامزد جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد در دهمین دوره برای بازی در فیلم مرد بازوطلایی
نامزد جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد در نهمین دوره برای بازی در فیلم Not as a Stranger
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در فیلم از اینجا تا ابدیت (۱۹۵۳)
بخشی از فیلمشناسی
لنگرها را بکشید (۱۹۴۵)
تا زمانی که ابرها کنار بروند (۱۹۴۶)
سادنلی (۱۹۵۴)
از اینجا تا ابدیت (۱۹۵۳)
مرد بازوطلایی (۱۹۵۵)
جامع اعیان (۱۹۵۶)
پال جوی (۱۹۵۷)
هرگز نه اینقدر کم (۱۹۵۹)
کاندیدای منچوری (۱۹۶۲)
۱۱ یار اوشن (۱۹۶۰)
دور دنیا در هشتاد روز (۱۹۵۶)
کن کن (۱۹۶۰)
ایکس-۱۵ (فیلم) (۱۹۶۱، فقط تهیهکننده)
قطار سریعالسیر فون راین (۱۹۶۵)
کارآگاه (فیلم ۱۹۶۸) (۱۹۶۸)
تحقیر
متأهل… دارای بچه
مردها و عروسکها
غربیهها در شب
در جستجوی تفریحات شهری
اولین گناه کبیره
بدون دیدگاه