به گزارش ردکارپت فیلم: بازیگر فیلم «آنها مرا دوست داشتند» با تاکید بر اینکه هر فیلم باید حداقل یک چهره به سینما معرفی کند، ادامه داد: چرا بازیگر در بخش‌های مختلف فیلم دخالت می‌کند زیرا این تصور را دارد که سینما بدون او نمی‌تواند به کارش ادامه دهد.
ایرج رحمانی با تاکید بر اثر مخرب افرادی که جشنواره را تحریم کردند بر بدنه سینمایی گفت: وقتی درباره تحریم حرف می‌زنیم، گاهی می‌خواهیم برای تثبیت قیمت شیر اقدامی کنیم، این تحریم به نفع همه است زیرا قیمت به حالت عادی باز می‌گردد. تحریم زمانی که به نفع مردم باشد درست است؛ اما زمانی که قرار است دود تحریم فقط به چشم عده‌ای برود، چرا باید تحریم کنیم؟
مدیر تولید فیلم آنها مرا دوست داشتند، با طرح این سوال که چرا نانوا، عطار و … کار می‌کنند و فقط افرادی که در سینما فعالیت می‌کنند، باید تحریم کنند؟ گفت: تحریم این فضا به معنی خودزنی است، یعنی افرادی که در این حوزه کار می‌کنند نمی‌توانند به فعالیت خود ادامه بدهند. با این کار فرهنگ یک کشور را زیر سوال می‌بریم، دغدغه من مردم است و این حرف را از طرف مردم می‌زنم. اگر سینما رونق نداشته‌باشد، بازیگران چه کار کنند؟ باید توجه داشت، حدود ۷۰ درصد افرادی که تحریم می‌کنند دوتابعیتی هستند و نمی‌خواهند در این کشور زندگی کنند. اما افرادی که می‌خواهند اینجا بمانند و با بازیگری، طراحی و عکاسی خرج زندگی می‌دهند، باید چه کاری کنند؟
تحریم این فضا به معنی خودزنی است، یعنی افرادی که در این حوزه کار می‌کنند نمی‌توانند به فعالیت خود ادامه بدهند
بازیگر فیلم آنها مرا دوست داشتند باتاکید بر اینکه حضور چهره‌های جدید در سینما قلب این صنعت را به تپش وا می‌دارد، ادامه داد: می‌خواستم این فیلم دیده شود تا افرادی که سال‌ها پشت درها بودند، بتوانند دیده شوند. حضور چهره جدید قلب تپنده سینما را به جریان می‌اندازد. زیرا شاهدیم گاهی برخی از چهره‌ها بارها در همه آثار تکرار می‌شوند و در همه فیلم‌ها حضور دارند.
او افزود: ارتباط‌هایی در سینما وجود دارد، برای مثال افراد می‌گویند اگر در فیلم با یک شخصیت بازی کنند یا اینکه فیلم را در یک منطقه خاص فیلمبرداری کنند، هزینه کل فیلم را پرداخت خواهند کرد. در غیر این صورت، در سینمایی که ۹۵ درصد فیلم‌هایش شکست خورده‌است، چطور یک بازیگر می‌تواند چند بار با یک کارگردان همکاری کند؟
رحمانی: سینما منتظر هیچ بازیگری نمی‌ماند
هر فیلم یک چهره معرفی کند
رحمانی با اشاره به اینکه در فیلم آنها مرا دوست داشتند، هفت بازیگر چهره حضور داشت، توضیح داد: امیر جعفری، امیرحسین آرمان، نسیم ادبی، شهرام قائدی، سیدعلی صالحی، لیلا بلوکات دراین فیلم حضور دارند. می‌توان گفت این فیلم، جشنواره‌ای است، اگر این فیلم در یک فستیوال جهانی پذیرفته شود، هزینه فیلم تامین خواهد شد.
دستمزد ۵۰ تا ۶۰ نفر ازعوامل به انداز دستمزد یک بازیگر است. اینقدر شکاف و فاصله بسیار زیاد است
این بازیگر با تاکید بر نقش اکران فیلم در معرفی بازیگران جدید توضیح داد: نیت ما این بود که به افرادی که معلم و مدرس آنها بودیم کمک شود و در کنار این جریانی شکل بگیرد تا افراد دیگری هم به این گروه اعتماد کنند و هر فیلم یک چهره معرفی کند. وقتی تعداد بازیگران زیاد باشد بازیگر سالاری و حکومت بازیگران کنار می‌رود. اگر بازیگر حرفه‌ای باشد و بازی خود را کند مشکلی پیش نمی‌آید. چرا بازیگر در بخش‌های مختلف فیلم دخالت می‌کند زیرا این تصور را دارد که سینما بدون او نمی‌تواند به کارش ادامه دهد، در صورتی که سینما منتظر هیچ آدمی نیست.
به گفته او سینما نباید به فرد وابسته باشد، سینما باید به شکل جمعی فعالیت کند، دستمزد ۵۰ تا ۶۰ نفر ازعوامل به انداز دستمزد یک بازیگر است. اینقدر شکاف و فاصله بسیار زیاد است حتی دستمزد بازیگر درجه سه، حدود ۳۰ تا ۵۰ برابر دستمزد عوامل است.
رحمانی افزود: مجموعه هزینه فیلم را از سرمایه‌ای که داشتم و بخشی از راه خرید و فروش کالا تهیه کردم. البته موعد چک‌ها گذشته و این روزها دادگاه دارم.
بدون دیدگاه